Αντίθετοι στη συνέχιση των βομβαρδισμών στη Λιβύη, δηλώνουν οι Ευρωπαίοι Πράσινοι με ομόφωνο ψήφισμά τους. Εκτιμούν ότι ξένες επεμβάσεις, από αέρος ή στο έδαφος, υπερβαίνουν τις διατάξεις του Ψηφίσματος 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ εφόσον δεν αποσκοπούν στην προστασία των αμάχων. Οι Πράσινοι ζητούν κατάπαυση του πυρός, διαπραγματεύσεις και πολιτικές μεταρρυθμίσεις.
Το ψήφισμα υιοθετήθηκε στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος (EGP) στη Βουδαπέστη, όπου συμμετείχαν οι δύο εκπρόσωποι των Οικολόγων Πράσινων στο EGP Όλγα Κήκου και Πάνος Λογγινίδης, ο ευρωβουλευτής του κόμματος Μιχάλης Τρεμόπουλος και ο συντονιστής της Εκτελεστικής Γραμματείας Γιάννης Τσιρώνης.
Η ελληνική αντιπροσωπεία στο συνέδριο του EGP, που απαρτίζεται από 34 ευρωπαϊκά Πράσινα Κόμματα, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να εκφραστούν οι ειρηνιστικές πράσινες ευαισθησίες στην τελική ομόφωνη απόφαση του συνεδρίου για το θέμα της Λιβύης.
Οι σύνεδροι έκριναν ότι η υποχρέωση να γίνει σεβαστό το αίτημα για κατάπαυση του πυρός ισχύει εξίσου για όλες τις πλευρές και ότι η παροχή στρατιωτικής βοήθειας στους αντάρτες αντιβαίνει στο εμπάργκο όπλων.
Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι ζητούν να καθοριστούν άμεσα οι όροι για την κατάπαυση του πυρός και την προστασία του άμαχου πληθυσμού και να αρχίσει διαμεσολάβηση μεταξύ των πλευρών, που θα οδηγεί σε πολιτικές μεταρρυθμίσεις, για να βρεθεί μια ειρηνική και βιώσιμη λύση και που θα διασφαλίζει την ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Λιβύης.
Με αφορμή την κοινή "πράσινη" παρέμβαση, ο Μιχάλης Τρεμόπουλος καιο Γιάννης Τσιρώνης έκαναν την ακόλουθη κοινή δήλωση:
«Βασισμένοι στη θεμελιώδη αρχή της Δημοκρατίας, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι εκφράζουν την πλήρη υποστήριξή τους στους Λίβυους πολίτες, στη δημοκρατία και την ειρήνη στην περιοχή. Δυστυχώς, τα αντανακλαστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης δε λειτούργησαν εγκαίρως. Το ζητούμενο μιας πιο πειστικής διπλωματίας και μιας πιο αποτελεσματικής πολιτικής πρωτοβουλίας παρέμεινε ζητούμενο. Στην "ευαίσθητη" και ασταθή περιοχή της Μεσογείου, η ΕΕ οφείλει να εγκαταλείψει τις λογικές της στήριξης συμφερόντων και σκοπιμοτήτων. Είναι καιρός να γίνει έρευνα και για τις οικονομικές σχέσεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων με τη Λιβύη, ιδιαίτερα για τις πωλήσεις όπλων στο καθεστώς. Και δεν είναι μόνο η Λιβύη. Δημοκρατικές δυνάμεις χρειάζονται στήριξη και σε Μπαχρέιν, Υεμένη, Συρία και Σαουδική Αραβία.
Είναι σημαντικό ότι οι Ευρωπαίοι Πράσινοι εκφράζουν την κοινή τους ανησυχία τους για τις συνεχιζόμενες εχθροπραξίες. Πρέπει να επιδιωχθεί το άνοιγμα της διαμεσολάβησης μεταξύ των μερών, με διαδικασία δημοκρατικής μετάβασης και διασφάλιση της ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας της Λιβύης. Η διεθνής παρέμβαση δεν αποτελεί λευκή επιταγή προς τη Συμμαχία. Είναι η ώρα της διπλωματίας και επιτέλους πρέπει να δημιουργηθεί ένας ανθρωπιστικός διάδρομος για τους πρόσφυγες. Η ΕΕ δεν πρέπει να ξεχνά τη λειτουργία βάσει της αρχής της αλληλεγγύης, ιδιαίτερα για θέματα ασύλου και μετανάστευσης..».
Για περισσότερες πληροφορίες: Γιάννης Τσιρώνης 6974 063052
Συνημμένα, το κείμενο ψηφίσματος στα ελληνικά
14η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Βουδαπέστη, Ουγγαρία, 1-3/4/2011
Απόφαση ψηφίσματος: Παρέμβαση στη Λιβύη
Το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα εκφράζει την πλήρη υποστήριξή του προς το Λιβυκό λαό στην προσπάθειά του να τερματίσει τη μακροβιότερη δικτατορία στην περιοχή και στον αγώνα του να επιτύχει ένα δημοκρατικό καθεστώς.
Η κλιμάκωση της κατάστασης στη Λιβύη -αφότου ο Μουαμάρ Καντάφι άρχισε να βομβαρδίζει τον ίδιο του το λαό- έχει αποδείξει με τον πιο δραματικό τρόπο πόσος πολύτιμος χρόνος αφέθηκε να χαθεί. Στο στάδιο αυτό ήταν αναγκαία πειστικότερη διπλωματία και αποτελεσματικότερη πολιτική πρωτοβουλία από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της, ιδίως μέσω της Ύπατης Εκπροσώπου για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας.
Η ΕΕ και οι χώρες μέλη της οφείλουν να αναθεωρήσουν πλήρως την πολιτική τους για τη Μεσόγειο και να αποδεχθούν τις ευθύνες τους για τη σημερινή κατάσταση αστάθειας. Δόθηκε προτεραιότητα στα οικονομικά συμφέροντα και την υποτιθέμενη σταθερότητα, σε βάρος των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή η στάση οδήγησε σε ανοικτή υποστήριξη προς τους δικτάτορες της περιοχής και συγκεκριμένα στον Καντάφι. Είναι αναγκαίο, εν προκειμένω, να εφαρμοστεί πλήρως το εμπάργκο πετρελαίου της ΕΕ. Η ΕΕ θα πρέπει να αρχίσει έρευνα για τις οικονομικές σχέσεις της με τη Λιβύη, με πρώτες τις πωλήσεις όπλων από κράτη μέλη, ιδιαίτερα για πιθανές παραβιάσεις των κριτηρίων του Κώδικα Συμπεριφοράς της ΕΕ για το Εμπόριο Όπλων.
Ορατή και απτή πρέπει να είναι η υποστήριξη προς τις δημοκρατικές δυνάμεις στο Μπαχρέιν, την Υεμένη, τη Συρία και τη Σαουδική Αραβία, αλλά και τις άλλες χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής. Η αξιοπιστία της ΕΕ και των κρατών μελών εξαρτάται από την ικανότητα υποστήριξης όλων των δημοκρατικών και μη βίαιων κινημάτων, όχι μόνο ορισμένων από αυτά.
Η Απόφαση 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας υιοθετήθηκε, μετά από έντονη απαίτηση της Λιβυκής αντιπολίτευσης, για την προστασία των αμάχων από τις δυνάμεις του Καντάφι. Ευρεία συναίνεση των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, του Αραβικού Συνδέσμου και της Αφρικανικής Ένωσης, διαμορφώθηκε σταδιακά γύρω από την ανάγκη για ταχεία δράση ενόψει της βίαιης προέλασης των δυνάμεων του Καντάφι και των απειλών προς τον ίδιο του το λαό. Πρόκειται για πρωτοφανή και σημαντική συμφωνία. Υποστηρίζουμε τον πρωταρχικό στόχο της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας για προστασία των αμάχων και των δύο πλευρών και απορρίπτουμε μια στρατιωτική επέμβαση επί του εδάφους. Επαναβεβαιώνουμε την ανάγκη για διατήρηση της ενότητας της Λιβύης.
Βομβαρδισμός της Λιβύης από τις συμμαχικές δυνάμεις, που δεν έχει ως στόχο την προστασία των αμάχων, υπερβαίνει τα όρια της εντολής της Απόφασης 1973 του ΟΗΕ. Η υποχρέωση να γίνει σεβαστό το αίτημα για κατάπαυση του πυρός ισχύει εξίσου για όλες τις πλευρές. Η παροχή στρατιωτικής βοήθειας στους αντάρτες της Λιβύης παραβιάζει το εμπάργκο όπλων.
Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι εκφράζουν την ανησυχία τους για τη συνεχιζόμενη σύγκρουση και καλούν για αυστηρή τήρηση των όρων της Απόφασης 1973 του ΟΗΕ, εκ μέρους της διεθνούς παρέμβασης. Θεωρούμε ως στόχο πρώτης προτεραιότητας να καθοριστούν οι όροι για την κατάπαυση του πυρός και την προστασία του άμαχου πληθυσμού, με επόμενο βήμα την έναρξη διαμεσολάβησης μεταξύ των αντίπαλων πλευρών. Η διαμεσολάβηση θα έχει ως στόχο να διευκολύνει διάλογο που θα οδηγεί στις πολιτικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται προκειμένου να βρεθεί μια ειρηνική και βιώσιμη λύση και να διασφαλιστεί η ανεξαρτησία και ακεραιότητα της Λιβύης.
Για όλα αυτά, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι θεωρούν ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει, η όποια απαραίτητη διεθνής παρέμβαση για την προστασία των αμάχων, να εκλαμβάνεται ως λευκή επιταγή προς το διεθνή συνασπισμό για όποια δράση κρίνει αυτός σκόπιμη. Τα όρια της απόφασης του ΟΗΕ πρέπει να γίνουν σεβαστά με αυστηρότητα.
Η επιβολή των ζωνών απαγόρευσης πτήσεων και η προστασία του πληθυσμού οφείλει να συνοδεύεται από ισχυρή διπλωματική δράση, υπό τα Ηνωμένα Έθνη, με στόχο άμεση κατάπαυση του πυρός. Η απόφαση του ΟΗΕ δε σημαίνει πόλεμο κατά των πολιτών που εγκαταλείπουν τις εμπόλεμες περιοχές: αντιθέτως υπάρχουν διεθνείς υποχρεώσεις που πρέπει να τηρούνται. Η διπλωματία των Ηνωμένων Εθνών οφείλει να οργανώσει αποστολή βοήθειας για τους εκτοπισθέντες της Λιβύης και πάνω απ' όλα τη δημιουργία ενός ανθρωπιστικού διαδρόμου για τους πρόσφυγες. Είναι επίσης σημαντικό η ΕΕ να θέσει σε εφαρμογή το συντομότερο δυνατόν επαρκείς μηχανισμούς υποδοχής προσφύγων και εκτοπισμένων ατόμων που ενδεχομένως επιδιώκουν να διαφύγουν από τη Λιβύη. Με αυτή την έννοια, η αποστολή της Frontex είναι απαραίτητο να επαναπροσδιοριστεί, προκειμένου να διασφαλιστεί η προστασία των αμάχων και το δικαίωμά τους να ξεφύγουν από τον πόλεμο. Οι Λιβυκές αρχές που θα αναδειχθούν μετά τις συγκρούσεις, θα πρέπει να υπογράψουν και να επικυρώσουν τη Συνθήκη της Γενεύης για τους Πρόσφυγες.
Πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβάλλει να διέπεται η κοινή πολιτική ασύλου, μετανάστευσης και ελέγχου των εξωτερικών συνόρων, από την αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των ευθυνών, περιλαμβανομένων και των οικονομικών της επιπτώσεων, μεταξύ των κρατών μελών. Αυτή η αρχή της αλληλεγγύης οφείλει να εφαρμοστεί και στην παρούσα συγκυρία για τα θέματα πολιτικής ασύλου και μετανάστευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου