Πιστεύω ότι χρόνια τώρα η δημοκρατία πλήττεται από δύο βασικά μειονεκτήματα των σύγχρονων κοινωνιών: Την έλλειψη ενδιαφέροντος του κόσμου για τα κοινά (με ποσοστά αποχής που σε ορισμένες περιοχές φτάνουν στο 80%), και την έλλειψη αντικειμενικής πληροφόρησης των πολιτών (Σύμφωνα με την κατάταξη των Ρεπόρτερ χωρίς σύνορα για την Ελευθερία του τύπου, σε 170 χώρες, η Ελλάδα φέτος έπεσε από την 35η Θέση στην 70η! 35 Θέσεις σε ένα χρόνο! ).
Κι όμως, το βασικότερο σε μία σύγχρονη δημοκρατία είναι η ουσιαστική και πλήρης ενημέρωση των πολιτών. Όταν δεν συμβαίνει αυτό, τότε εντέχνως αποτρέπονται από τις κάλπες οι ψηφοφόροι, ή οδηγούνται σε λάθος επιλογές (ολόκληρη επιστήμη ασχολείται με τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, παλαιότερα για διαφημιστικούς σκοπούς και τώρα, σύμφωνα με κάποιους, για πολιτικούς σκοπούς).
Δεν είναι λίγες οι φορές που αποκαλύπτονται παρασκηνιακές σχέσεις πολιτικών και «εργολάβων» της μαχητικής, της αξιόπιστης και της σοβαρής ενημέρωσης. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές που παρακολουθούμε πολιτικά στελέχη σε σχεδόν φασιστικούς μονολόγους χωρίς να υπάρχει παράλληλος αντίλογος από αντιπολιτευτικές, εξωκοινοβουλευτικές ή κοινοβουλευτικές κινήσεις.
Μία πολιτική κίνηση που έχει υποστεί «φίμωση» και που ακροβατεί μεταξύ εξωκοινοβουλευτισμού και κοινοβουλευτικής παρουσίας, αλλά που έχουμε καιρό να τη δούμε ή να την ακούσουμε είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι. Το maga επιδίωξε και κατάφερε να εξασφαλίσει μία εκ βαθέων συνέντευξη από τον συντονιστή των Ο.Π., Ορέστη Κολοκούρη, με την ελπίδα να μάθουμε και εμείς αλλά και εσείς περισσότερα για αυτή την κίνηση.
1. κ. Κολοκούρη όταν ζητήσαμε να μιλήσουμε με τον επικεφαλής των Πρασίνων Οικολόγων μας παρέπεμψαν στον συντονιστή των Ο.Π. Τί είναι αυτή η θέση, που ενδεχομένως δεν κατανοεί το ελληνικό κοινό που είναι συνηθισμένο σε προεδροκεντρικά κόμματα και πως τελικά είναι δομημένοι οι Οικολόγοι Πράσινοι; Πώς λαμβάνουν τις αποφάσεις τους;
Πράγματι οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν έχουν ούτε πρόεδρο ούτε επικεφαλής ούτε κάτι αντίστοιχο. Η λειτουργία μας βασίζεται σε αμεσοδημοκρατικές λειτουργίες και οι προσωποπαγείς ηγεσίες δεν μας εκφράζουν. Οι διαδικασίες μας εκφράζουν την κοινωνία που επιθυμούμε. Λειτουργούμε αποκεντρωμένα δηλαδή οι αποφάσεις σε τοπικό επίπεδο λαμβάνονται από τα ίδια τα μέλη, αλλά και σε θεματικό επίπεδο κάθε μέλος μπορεί να συμμετέχει σε θεματικές ομάδες ή ομάδες εργασίας.
Επίσης έχουμε περίπου κάθε χρόνο συνέδριο και έκτακτα συνέδρια για οποιαδήποτε σημαντική απόφαση (πχ. Εκλογικές συνεργασίες) που λαμβάνεται από όλους μας και oι βουλευτές εναλλάσσονται στο μέσο της θητείας τους δεν είναι αποτέλεσμα μυστικών επαφών κάποιας παγιωμένης «ηγεσίας». Επίσης έχουμε το 34μελές Πανελλαδικό Συμβούλιο, εκλεγμένο κατά τα ¾ από τις αποκεντρωμένες συνελεύσεις των περιφερειών και το ¼ από το συνέδριο, που συνεδριάζει περίπου κάθε μήνα και είναι το ανώτερο πολιτικό όργανο μετά το συνέδριο.
Για την καθημερινή λειτουργία και για την άμεση παρέμβαση στην επικαιρότητα έχουμε την Εκτελεστική Γραμματεία με δύο εκπροσώπους τύπου για τις επαφές με τα ΜΜΕ και το συντονιστή που είναι υπεύθυνος για το συντονισμό και τη συνεχή λειτουργία όλων των παραπάνω.
Τέλος η εναλλαγή είναι βασική μας αρχή και κανένας από τους παραπάνω δεν μπορεί να μείνει μόνιμα σε μια θέση. Οι βουλευτές εναλλάσσονται στο μέσο της θητείας τους. Αντίστοιχα τα μέλη της ΕΓ δεν μπορούν να μείνουν σε αυτή τη θέση πάνω από 2 συνεχόμενα έτη.
2. Σας δεσμεύει το γεγονός ότι σε αντίθεση με τα άλλα κόμματα που δείχνουν πιο ανεξάρτητα από τα συγγενή τους Ευρωπαϊκά κόμματα εσείς φέρεστε να είστε “παράρτημα” των Ευρωπαϊκών Πρασίνων; Σε τι διαφοροποιείστε από το Ευρωπαϊκό κόμμα και ποιο είναι το έργο σας στο Ευρωκοινοβούλιο;
Το οικολογικό κίνημα έχει ως σύνθημα το «δράσε τοπικά σκέψου παγκόσμια». Όπως σας εξήγησα προηγουμένως είμαστε ένα κόμμα που οι αποφάσεις λαμβάνονται από τη βάση με τη συνεισφορά όλων όσοι συμμετέχουν στις διαδικασίες. Πράγματι οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι μέλος του ευρωπαϊκού πράσινου κόμματος, του πρώτου ευρωπαϊκού κόμματος, και επίσης μέσα από αυτό, των παγκόσμιων πράσινων μαζί με άλλες ηπειρωτικές ομοσπονδίες (αφρικανική ένωση, δυτικο-αφρικανική ένωση, λατινοαμερικάνική, αυστραλιανή, ασιατική, βορειο-αμερικάνικη).
Συμμετέχουμε σε μια μεγάλη οικογένεια που διέπεται από τις ίδιες βασικές αρχές όπως διατυπώθηκαν στην παγκόσμια χάρτα των πρασίνων το 2001 (κοινωνική δικαιοσύνη, συμμετοχική και άμεση δημοκρατία, μη βία, βιωσιμότητα, σεβασμός στη διαφορετικότητα και οικολογική σοφία) και όχι σε μια παγιωμένη ιδεολογική ανάλυση. Μέσα σε αυτή την οικογένεια τα μέλη συνδιαλέγονται με συναίνεση και αλληλεγγύη και κάθε μέλος χαράσσει ανεξάρτητη πολιτική που την αποφασίζει δημοκρατικά μόνο του, στην περίπτωση των Οικολόγων Πράσινων με τις διαδικασίες που σας περιέγραψα.
Οποιοιδήποτε συνειρμοί με φαινόμενα όπως η Κομιντερν του Στάλιν δεν έχουν σχέση, παρά μόνο στο ότι οι Πράσινοι, όπως παλιότερα οι κομμουνιστές και οι σοσιαλιστές, ενδιαφέρονται για τη συνεργασία και το συντονισμό ενός κινήματος παγκόσμια. Εξ άλλου θέσεις που εκφράζονται από ορισμένα από τα γνωστότερα πράσινα κόμματα - όπως το γερμανικό - δεν εκφράζουν την πλειοψηφία αλλά ούτε απαραίτητα τον μέσο όρο των μελών του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος.
Αν η ερώτηση έχει να κάνει σε τι διαφοροποιούμαστε με κάποιο συγκεκριμένο πράσινο Κόμμα, τότε σας δίνω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: με τους Μαλτέζους Πράσινους για το ζήτημα των αμβλώσεων, ή με τους Γερμανούς για τη διάλυση του ΝΑΤΟ.
Όσον αφορά το έργο μας στο Ευρωκοινοβούλιο είναι ιδιαίτερα μεγάλο, έχουμε θέσει σειρά ερωτήσεων και επερωτήσεων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με φορείς της κοινωνίας των πολιτών. Εξ άλλου ο Ευρωβουλευτής μας είναι αντιπρόεδρος της Επιτροπής Περιφερειών και μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωκοινοβουλίου.
Τέλος έχουμε καταθέσει σειρά ψηφίσματα στο Ευρωκοινοβούλιο και τροποποιήσεις ψηφισμάτων με το πιο πρόσφατο για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.
3. Ορισμένα από τα Πράσινα Κόμματα της Ευρώπης έχουν κάνει δηλώσεις και έχουν πάρει θέσεις που δείχνουν “κατανόηση” ή και “υποστήριξη” προς την Ελλάδα και τα προβλήματά της. Ωστόσο, πόσο πρακτικά μπορούν να βοηθήσουν τα Πράσινα Κόμματα τη χώρα μας, στο βαθμό που δεν μετέχουν σε καμιά κυβέρνηση της ευρωζώνης;
Οι ευρωπαίοι πράσινοι επιδιώκουν, στα πλαίσια των ιδιαιτεροτήτων τους και του σεβασμού της διαφορετικότητας, να προωθήσουν ένα σχέδιο για μια πράσινη νέα συμφωνία (Green New Deal) με στόχο τη στροφή σε νέους τομείς της οικονομίας, την ανάπτυξη της αλληλέγγυας οικονομίας και την υπεράσπιση των βασικών κοινωνικών δικαιωμάτων.
Ένα σχέδιο που απαιτεί την κινητοποίηση ολόκληρης της Ένωσης, αλλά προϋποθέτει μια πιο πολιτική Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή πολιτική πέραν από τις επι μέρους κυβερνήσεις χαράσσεται και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο κι εκεί οι Πράσινοι προσπαθούμε να προωθήσουμε λύσεις μέσα από τους δημοκρατικούς θεσμούς (Ευρωκοινοβούλιο) ενάντια στους αδιαφανείς διακυβερνητικούς των Συμβουλίων των Υπουργών.
Ως τώρα αυτό το κομμάτι έχει πράγματι λιγότερο βάρος στη χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής (αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο). Από την άλλη μεριά βεβαίως είναι αλήθεια ότι οι Πράσινοι είναι ισχυροί πολιτικοί φορείς σε μια σειρά ευρωπαϊκά κράτη με κυριότερα τη Γερμανία και τη Γαλλία, όπου ο λόγος τους μετρά και ως αντιπολίτευση, αλλά όπου είναι πολύ πιθανό να βρεθούν στην κυβέρνηση μέσα στους επόμενους μήνες.
Επίσης οι Γερμανοί Πράσινοι από την αντιπολίτευση έχουν αρχίσει καμπάνια στήριξης της Ελλάδας στην γερμανική κοινή γνώμη διαφημίζοντας μεταξύ άλλων απλά πράγματα όπως οι διακοπές στην Ελλάδα για να στηριχθεί η οικονομία μας.
4. Ποια είναι τα ανανεωτικά στοιχεία και οι καινούργιες ιδέες που φέρνετε στο πολιτικό παιχνίδι;
Θα προτιμούσα καινούργια στοιχεία και ιδέες. Ανανέωση χρειάζονται συνήθως φορείς που έχουν ήδη παλιώσει… Το βασικό στοιχείο που φέρνει η οικολογία είναι η κριτική στο μοντέλο ανάπτυξης που στόχο έχει απλώς την οικονομική μεγέθυνση των αριθμών (σήμερα ΑΕΠ, χθες παραγωγή χάλυβα). Η συνεχής οικονομική μεγέθυνση των τριάντα ένδοξων ετών μετά των πόλεμο έχει φέρει από τη δεκαετία του 70 - όταν γεννήθηκε το οικολογικό κίνημα - τον πλανήτη μας σε μόνιμη κρίση.
Μια κρίση που δημιούργησε τρία από τα σπουδαιότερα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας: την ανεργία ως μόνιμο αποκλεισμό από την παραγωγική δραστηριότητα σημαντικού μέρους του πληθυσμού, τη νεο-αποικιακού τύπου εκμετάλλευση του νότου από τον βορρά – και σήμερα την «αποκέντρωση» των βιομηχανικών δραστηριοτήτων (σε χώρες με ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα) και την εμφάνιση πλέον των ορίων της κατασπατάλησης των φυσικών πόρων αλλά και τη μεγέθυνση των αρνητικών αποτελεσμάτων τους.
Σήμερα με την παγκοσμιοποίηση τα μεγέθη απλώς έχουν αλλάξει ενώ η οικονομία έχει γίνει πλέον τόσο άυλη και τόσο αλληλεξαρτώμενη - και κατ’ επέκταση τοξική - που οι κίνδυνοι για τη συνολική κατάρρευση όχι απλώς της οικονομίας αλλά και του πολιτισμού μας είναι περισσότερο από εμφανείς.
Η οικολογία είναι ακριβώς το κοινωνικό και πολίτικο κίνημα το οποίο θέλει να αλλάξουν κάποιες διαδικασίες προς την πιο ανθρώπινη κλίμακα. Η τοπικοποίηση της παραγωγής, η επένδυση σε πράσινες τεχνολογίες (πχ. εναλλακτικές μορφές ενέργειας που παράγονται σε μικρή κλίμακα) είναι ακριβώς η ψυχή της πρότασής μας για πράσινη στροφή στην οικονομία.
Σε αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε τις δημοκρατικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων στην πηγή - απαραίτητες για μια οικολογική πολιτική καθώς η οικολογία δεν είναι μια έτοιμη τεχνική λύση που εφαρμόζεται παντού και πανομοιότυπα - αλλά περισσότερο μια διαδικασία που προκύπτει από διαβούλευση με τους πολίτες. Τέλος η ανάπτυξη του τρίτου τομέα της οικονομίας, δηλαδή της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και κατ’ επέκταση του εθελοντισμού, των ανταλλακτικών σχέσεων εκτός οικονομίας της αγοράς του μη κερδοσκοπικού τομέα κ.ο.κ.
Τα παραπάνω αιτήματα αποτελούν την αιχμή του δόρατος του οικολογικού προγράμματος για την κοινωνία.
5. Σ’ αυτή την τόσο δύσκολη οικονομική συγκυρία για την Ελλάδα, το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων απορρίπτει ή δέχεται τις μεθόδους που ακολουθεί η κυβέρνηση και η Ευρωζώνη, δηλαδή προγράμματα όπως το μεσοπρόθεσμο και οι αποφάσεις τις 21ης Ιουλίου, αλλά και η “εισαγωγή” -στους κόλπους της ΕΕ - σε μηχανισμούς όπως το ΔΝΤ;
Η απάντηση είναι απλή. Απορρίπτουμε τα μέτρα και τη λογική τους. Οι πράσινοι έχουμε προτείνει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πριν ακόμα από την υπαγωγή της Ελλάδας στο μηχανισμό στήριξης ως μόνη λύση τη δημοσιονομική ένωση και την έκδοση ευρωομολόγων, η τελευταία ήταν πρόταση του πράσινου ευρωβουλευτή Sven Giegold στην περσινή έκθεσή του για την κατάσταση του Ευρώ και της Ευρωζώνης.
Έκθεση που υιοθέτησε εξ άλλου και το Ευρωκοινοβούλιο. Εκείνη την εποχή η ελληνική κυβέρνηση δεν το διεκδίκησε και προσέφυγε στο ΔΝΤ ως εύκολη «λύση». Οποιοσδήποτε μετά από ένα χρόνο διεκδικεί την πατρότητα αυτής της πρότασης τη στιγμή που το αγνόησε τότε, ή ακόμα χειρότερα την απέκρυψε, οδηγώντας μας σε ένα χρόνο άσκοπων και αδιέξοδων θυσιών, θα πρέπει να απολογηθεί στους Έλληνες πολίτες.
6. Πώς αντιμετωπίζει το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων την πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας (συντεταγμένης ή και μη ελεγχόμενης); Yπάρχει πραγματικός κίνδυνος; Πόσο εννοούν την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη ορισμένες χώρες και πολιτικές δυνάμεις της ΕΕ;
Η ερώτηση που θέσατε μπορεί και να μη σημαίνει τίποτε. Η χώρα έχει ήδη χρεοκοπήσει δεδομένου ότι το χρέος της είναι μη βιώσιμο και είναι αναγκαία η περικοπή του. Είναι προφανές ότι ο μόνος τρόπος διεξόδου από την κρίση είναι μια πολιτική που να ευνοεί την πραγματική οικονομία και όχι μια πολιτική μείωσης και περικοπών.
Όσο συνεχιστεί αυτή η πολιτική η χρεοκοπία είναι το λιγότερο που μπορεί να συμβεί μπροστά στον πραγματικό κίνδυνο της πλήρους διάλυσης του κοινωνικού ιστού και του περιβαλλοντικού πλούτου μας. Πολλοί το έχουν καταλάβει και στην Ευρώπη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι κανένας στην Ευρώπη δεν έχει πολιτική βούληση, ενώ όλες οι κυβερνήσεις υπόκεινται σε πιέσεις από οικονομικά συμφέροντα.
Σε αυτή τη διελκυστίνδα έχει περισσότερη σημασία ποιος θα πάει πιο μακριά σε μια θαρραλέα πολιτική με τα χαρακτηριστικά που περιέγραψα και πιο πάνω. Γενικά η έκφραση «θυσίες χωρίς σχέδιο» που αναφέρεται στα κυβερνητικά μέτρα θα μπορούσε κάλλιστα να αναφέρεται και στην πολιτική της τρόικας.
Δεν πιστεύω ότι εννοεί κανένας τις απειλές για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη αλλά δεν έχει και τόσο σημασία τι λένε πια. Όλοι ενδιαφέρονται να διατηρήσουν με το ζόρι ένα στάτους κβο που καταρρέει, αλλά κανένας δεν έχει σκοπό να κάνει ριζικές αλλαγές προς την κατεύθυνση των ανθρώπων και όχι των αγορών.
Το πρόβλημα έχει πολλές όψεις. Η είσοδος στο ευρώ ίσως ήταν πρώιμη, γεγονός που το αναγνωρίζουν πολλοί οικονομολόγοι. Ακόμα περισσότερο, είναι βέβαιο ότι οι στόχοι που είχε βάλει η ελληνική κυβέρνηση τη δεκαετία του ’90 και αρχές του 2000 για διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων και ένταξη στο ευρώ αποδείχθηκε ότι ήταν τουλάχιστον αποπροσανατολιστικοί για τις πραγματικές ανάγκες της χώρας μας και -αν δεν ενίσχυσαν- διατήρησαν ένα οικονομικό μοντέλο που οδήγησε στη σημερινή κρίση.
Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος βέβαια ότι το ευρώ ως κοινό νόμισμα είναι το βασικό πρόβλημα, νομίζω ότι το σημαντικότερο είναι οι λάθος επιλογές στην πραγματική οικονομία.
Το θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι διαφορετικό. Μια χώρα σαν την Ελλάδα είναι λογικό που μπήκε σε μια μεγαλύτερη οικογένεια που προσπαθεί να οδηγηθεί στην ‘ολοκλήρωση’. Από την άλλη υπάρχει σοβαρό δημοκρατικό έλλειμμα, υπάρχει ένας εσωτερικός καταμερισμός που ευνοεί το κέντρο όμως, οι ευθύνες πάλι θα έπρεπε να αποδοθούν πρωτίστως στις ελληνικές κυβερνήσεις και συνάμα στις ηγεμονικές λογικές (κεφάλαιο και σύνολο πολιτικού συστήματος) που επικρατήσαν στη χώρα μας και επαναπαυθήκαν σε μια οικονομική μεγέθυνση με πήλινα πόδια.
8. Η προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων περιλαμβάνει από το fast track και τις τουριστικές κατοικίες, έως την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ποιες λύσεις προτείνουν οι ΟΠ για το αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας;
Κατ αρχήν δηλώνουμε την αντίθεσή μας στις ‘αναπτυξιακές’ λογικές της κυβέρνησης που περιλαμβάνουν τις διαδικασίες fast track αδειοδότησης, οι οποίες καθιστούν την κοινωνία των πολιτών αδύναμη μπροστά σε ζητήματα που αφορούν τους ίδιους και την ποιότητα ζωής μας. Το ίδιο και για τον εφαρμοστικό νόμο και το ξεπούλημα του δημόσιου χώρου και των συλλογικών αγαθών. Είναι ενέργειες που δεν θα οδηγήσουν στο ξεπέρασμα της κρίσης αλλά στην υποθήκευση του περιβαλλοντικού, κοινωνικού και πολιτιστικού μας κεφαλαίου περιορίζοντας τη δυνατότητα να καταφέρει η χώρα μας να αποκτήσει κάποια στιγμή μια πραγματική ποιότητα ζωής.
Πιστεύουμε ότι το σύστημα άκριτων περικοπών κυρίως σε στρατηγικούς τομείς όπως η παιδεία και η υγεία θα έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Αντί για περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, οι οποίες είναι μικρότερες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, θα πρέπει να γίνουν στρατηγικές επενδύσεις σε τομείς όπως η πράσινη οικονομία, ο ποιοτικός τουρισμός, τα τοπικά προϊόντα και η καινοτομία. Η επιλογή να απορυθμίζουμε την αγορά και να υποκύπτουμε στους εκβιασμούς των δανειστών οδηγεί στην προάσπιση των δικών τους οικονομικών συμφερόντων και όχι στη διέξοδο της Ελλάδας από την κρίση.
Οι προτάσεις μας έχουν σε αδρές γραμμές περιγραφεί προηγουμένως και αφορούν τη λεγόμενη πράσινη στροφή στην οικονομία, την ελληνική εκδοχή της «Πράσινης Νέας Συμφωνίας» (Green New Deal).
9. Έχετε προτάσεις για μεταρρυθμίσεις στo θεσμικό σύστημα της χώρας;
Είμαστε πάντα ευαίσθητοι στα ζητήματα δημοκρατίας και διαφάνειας. Σήμερα το πολιτικό σύστημα καταρρέει, ένα πανευρωπαϊκό κίνημα για πραγματική και άμεση δημοκρατία βρίσκεται σε εξέλιξη ενώ παράλληλα ο Πρωθυπουργός εξαγγέλλει δημοψηφίσματα και ενδεχομένως συντακτική συνέλευση.
Σε αυτό το πλαίσιο οι Οικολόγοι Πράσινοι, εκφράζοντας μια πραγματική πλέον ανάγκη, ξεκινήσαμε εκστρατεία για θεσμικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. Οι προτάσεις μας εστιάζουν στην αλλαγή βασικών προβλημάτων του πολιτικού συστήματος, όπως είναι το συγκεντρωτικό κράτος, οι μονοκομματικές κυβερνήσεις και η αδυναμία της κοινωνίας να ασκεί έλεγχο στα εκλεγμένα όργανα.
Βασικοί άξονες του κειμένου διαβούλευσης που έχουμε παρουσιάσει είναι :
- Απλή αναλογική, οι λευκές ψήφοι να προσμετρούνται και το ποσοστό που λαμβάνουν να αντιστοιχεί σε κενές θέσεις στα έδρανα του κοινοβουλίου. Μείωση του αριθμού των βουλευτών και των αποδοχών τους. Μείωση στο μισό της επιχορήγησης των κομμάτων και σύνδεσή τους με τις ψήφους που τους αναλογούν.
- Δημοψηφίσματα λαϊκής πρωτοβουλίας, δεσμευτικά για την πολιτεία.
- Αποκέντρωση στις περιφέρειες και στους δήμους με παράλληλο εκδημοκρατισμό τους με την απλή αναλογική και τον εμπλουτισμό τους με αμεσο-δημοκρατικούς θεσμούς διαβούλευσης όπως ο συμμετοχικός προϋπολογισμός. Περιορισμός της κεντρικής εξουσίας σε επιτελικό ρόλο με ευρεία μεταφορά αρμοδιοτήτων πόρων και ανθρώπινου δυναμικού.
10. Μήπως ακολουθείτε και εσείς ένα καλοστημένο επικοινωνιακό παιχνίδι, σε ό,τι αφορά στην Άμεση Δημοκρατία, προς άγρα ψήφων; Είναι δυνατόν πχ να γίνονται συχνά δημοψηφίσματα; Με τι κόστος; Και τι σημαίνει αποκέντρωση στην πράξη;
Η άμεση δημοκρατία στους Οικολόγους Πράσινους είναι βασική αρχή , την οποία προσπαθούμε κάθε μέρα να την κάνουμε πράξη σε όποια συλλογικότητα και αν δρούμε. Ενδεικτικό της σπουδαιότητας που της δίνουμε είναι ότι βρίσκεται στο καταστατικό μας από την ίδρυσή μας το 2002 μέχρι και σήμερα και μας χαροποιεί ότι όλο και περισσότεροι αρχίζουν να μιλούν γι’ αυτή.
Η άμεση δημοκρατία δεν υλοποιείται μόνο με δημοψηφίσματα, αλλά κυρίως με συμμετοχικούς τρόπους διαχείρισης της καθημερινότητάς μας γι αυτό και απαιτείται αποκέντρωση αρμοδιοτήτων στο πλαίσιο μιας συμμετοχικής αυτοδιοίκησης.
Είναι γεγονός πως οι πολίτες είναι εξίσου καχύποπτοι -αν όχι περισσότερο – με την αυτοδιοίκηση όσο και με το κράτος.
Γεγονός απόλυτα λογικό αν λάβουμε υπόψη ότι η αυτοδιοίκηση είναι ένα κακέκτυπο του κράτους. Με το να δοθεί η δυνατότητα στο πολίτη να συν-αποφασίζει για το σχεδιασμό του πάρκου, της γραμμής του λεωφορείου, του σχολείου, της γειτονιάς δημιουργούνται συνθήκες πραγματικής δημοκρατίας και για πρώτη φορά ο σχεδιασμός (ο σχεδιασμός ως τώρα ξεκινούσε από κάποια γραφεία του πολυτεχνείου και στην συνέχεια περνούσε από ένα παχύ φίλτρο σκοπιμοτήτων και συμφερόντων) συναντιέται δημιουργικά με την ατομική και τη συλλογική υπευθυνότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι οι πολίτες έχουν κάθε λόγο να μην εμπιστεύονται την πολιτεία όσο η πολιτεία δεν τους εμπιστεύεται όμως αυτόν τον φαύλο κύκλο πρέπει κάποια στιγμή να τον σπάσουμε.
Η δημοψηφισματική δημοκρατία είναι κι αυτή μια μορφή άμεσης δημοκρατίας. Αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα του είναι η δυνατότητα των πολιτών να εκφράζουν την άποψή τους και να μην εξαρτώνται εξ'ολοκλήρου από το κοινοβούλιο καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας. Μειονέκτημα είναι ότι ο πολιτικός διάλογος γίνεται με στερεότυπο τρόπο.
Επισημαίνεται ότι το κόστος των εκλογών, δεν μπορεί να προβάλλεται ως δικαιολογία μη υιοθέτησης του, δεδομένου ότι μπορεί να γίνει σε συγκεκριμένες ημερομηνίες και μάλιστα να περιλαμβάνει περισσότερα από ένα ερωτήματα. Εξ άλλου υπάρχει η τεχνολογική δυνατότητα να μειωθεί σημαντικά το κόστος ιδιαίτερα δε, αφού πρόκειται για διαδικασία που απαιτεί απλές απαντήσεις τύπου ναι-όχι.
Αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση. Δυστυχώς το νομοσχέδιο για τα δημοψηφίσματα που θα κατατεθεί για να ψηφιστεί στην ολομέλεια της Βουλής , είναι μια ακόμα επικοινωνιακή φούσκα της κυβέρνησης καθώς θεσμοθετεί κάτι που ήδη προβλέπεται από το Σύνταγμα, δηλαδή δημοψηφίσματα με πρωτοβουλία του κοινοβουλίου. Άλλη μια φορά οι πολίτες απόντες.
11. Ποια θα διακρίνετε ως τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα στην Ελλάδα; Θα τα επηρεάσει η κρίση;
Τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι σίγουρα το ενεργειακό, η διαχείριση των απορριμμάτων, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η ρύπανση των υδάτων, η οικοδόμηση της υπαίθρου και οι ελεύθεροι χώροι στις ελληνικές πόλεις.
Η κρίση επηρεάζει σίγουρα τα συλλογικά αγαθά, νερό, δάση, ακτές, που ξεπουλιούνται. Όμως η κρίση δίνει και τη δυνατότητα στον πολίτη να αυτό-οργανωθεί. Μερικά παραδείγματα από την καθημερινότητα: Η βενζίνη ανεβαίνει, ας πάρω το ποδήλατο ή ας μοιραστώ τη διαδρομή με το συνάδελφο. Δεν έχω λεφτά να μπαζώσω οπότε θα πάω κάμπιγκ με κιθάρα ή ακόμα δίνω το ρούχο του γιωργάκι στον ξάδελφό του το γιαννάκη.
Τα παραπάνω θα πρέπει να πάψουν να θεωρούνται επιχειρήματα σε χρονογραφήματα λαιφ-σταιλ περιοδικών γιατί είναι στάσεις άκρως πολιτικές, που μπορούν να μας οδηγήσουν σε μονιμότερες αλλαγές προς το καλύτερο.
12. Ποια η θέση σας για την δημιουργία ΑΟΖ, που τόσος λόγος γίνεται τελευταία, όσο και για τη διαχείριση των υδρογονανθράκων που πιθανόν να ανακαλυφθούν στο Αιγαίο;
Η ρύθμιση του δικαίου της θάλασσας είναι για εμάς πρώτης προτεραιότητας και πραγματικά πιστεύουμε ότι είναι ένα ζήτημα που πρέπει να λυθεί σε συνεννόηση με τις δύο πλευρές. Όσον αφορά την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων είμαστε πολύ επιφυλακτικοί γενικά για τέτοιου είδους επενδύσεις με σοβαρό περιβαλλοντικό κόστος ιδιαίτερα για κλειστές θάλασσες όπως το Αιγαίο, που εξ άλλου θα βλάψουν πέραν από το φυσικό περιβάλλον και άλλες οικονομικές δραστηριότητες όπως την αλιεία και τον τουρισμό.
13. Τα πράσινα κόμματα βρίσκονται σε άνοδο στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Οι Έλληνες Οικολόγοι θα ακολουθούν την τάση, ή θα μείνουν και πάλι εκτός Βουλής; Μήπως είναι για σας μια λύση οι συνεργασίες;
Απ ό,τι φαίνεται ως τώρα και οι Οικολόγοι Πράσινοι ακολουθούν αυτή την τάση, και δεν λέω μόνο δημοσκοπικά που τον τελευταίο καιρό διαφαίνεται μια καθαρή αύξηση στην πρόθεση ψήφου για τους ΟΠ. Μιλάω για τα αποτελέσματα των εκλογών που ήταν πάντα θετικά.
Το 2003 ήμασταν μια άγνωστη ομάδα πολιτών με μερικές δεκάδες μέλη και ισχνές υλικές και κοινωνικές δυνατότητες δράσης, μια ομάδα που πέτυχε μια πρώτη δειλή παρουσία στις εκλογές του 2004. Από τότε μέρα με τη μέρα διευρύνουμε το αντικείμενο δράσης μας και παγιώνουμε το λόγο μας και τις προτάσεις μας στην κοινωνία.
Το 2007 ξεφύγαμε από την αφάνεια και τον έως τότε επικίνδυνο παραλληλισμό με γραφικά φαινόμενα. Το 2009 εκλέξαμε έναν ευρωβουλευτή και παγιώσαμε τον ίδιο αριθμό ψήφων σtις εθνικές εκλογές με ένα ποσοστό ελάχιστα κάτω από το όριο του 3% σε συνθήκες ιδιαίτερα δύσκολες κόντρα σε ένα ΠαΣοΚ της λεγόμενης «Πράσινης Ανάπτυξης».
Στις αυτό-διοικητικές εκλογές του 2010 οι πράσινες αυτό-διοικητικές πρωτοβουλίες συγκέντρωσαν κατά μέσο όρο πάνω από 3%. Σήμερα ο στόχος για είσοδο στο επόμενο κοινοβούλιο είναι κατά πάσα πιθανότητα εφικτός.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτό. Κανένας δεν θα έπρεπε να είναι ικανοποιημένος με μια απλή καταγραφή και θεσμική εκπροσώπηση. Σήμερα ακόμα περισσότερο σε συνθήκες κρίσης θα πρέπει να πειστεί η κοινωνία ότι οι προτάσεις των πρασίνων για πράσινη στροφή στην πραγματική οικονομία, για την υπεράσπιση των συλλογικών αγαθών, για μια κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία και για μια πραγματική και άμεση δημοκρατία δεν είναι απλώς ωραία ιδέα αλλά και ένα συνολικό και εφικτό σχέδιο διεξόδου από την κρίση. Σε αυτό το επίπεδο οι ΟΠ δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να κάνουμε τη διαφορά.
Όσον αφορά τις συνεργασίες θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι ο στόχος μας, της δημιουργίας ενός αυτόνομου, ισχυρού οικολογικού πόλου δεν έχει αλλάξει ούτε θα πρέπει να αλλάξει. Εξ άλλου το εκλογικό μας σύστημα, σχετικά αναλογικό, μας δίνει τη δυνατότητα να στεκόμαστε και μόνοι μας στις εκλογές.
Δεν έχει κανένα νόημα να γίνουμε τμήμα ενός μετώπου χωρίς να έχουμε περάσει το καινούργιο μήνυμα της πολιτικής οικολογίας στην κοινωνία. Οι πολίτες δεν είναι κουκιά να τους προσθέτουμε. Αν δεν είμαστε εκλογικά αυτόνομοι δεν θα έχουμε ξεκάθαρες θέσεις για το περιβάλλον, τα δικαιώματα και την κοινωνική αλληλεγγύη και άρα δεν θα εκπέμπουμε τίποτα στην κοινωνία.
Από την άλλη έχουμε ευρύτατα περιθώρια συνεργασίας εκεί που ίσως να μπορούμε να πετύχουμε περισσότερα, δηλαδή στις τοπικές κοινωνίες. Επίσης στο κεντρικό επίπεδο οι μετεκλογικές συνεργασίες έχουν μόνο νόημα για τη δημιουργία ενός κυβερνητικού συνασπισμού με στόχο την εφαρμογή ενός κοινού προγράμματος, ενδεχόμενο μάλλον απίθανο, δεδομένου ότι θεωρούμε αδύνατη τη συνεργασία με οποιοδήποτε από τα δύο μεγάλο κόμματα με τα οποία η πολιτική μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετη.
14. Είδαμε στις δημοτικές πως κάνατε κάποιες συνεργασίες σε μεγάλους δήμους με το ΠΑΣΟΚ και την Δημ.Αρ. . Πώς είναι δυνατόν να κατηγορείτε από τη μία την κυβερνητική πολιτική και από την άλλη να συνεργάζεστε με το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές εκλογές, όταν ο πρωθυπουργός δήλωσε κατηγορηματικά πως ψήφος στους υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ είναι ψήφος εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση; Μήπως όταν εκλεγείτε θα αποτελέσετε δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ; Μπορεί να σας εμπιστευτεί ο κόσμος ή και εσείς άλλα λέτε και άλλα θα κάνετε μέσα στη Βουλή;
Θέση μας ήταν πάντα ότι οι εκλογές στην αυτοδιοίκηση, ειδικά σε επίπεδο δήμου είναι τοπικές εκλογές και μοναδικά κριτήρια για τις επιλογές μας ήταν τοπικά.
Πράγματι συνεργαστήκαμε σε ορισμένες ελάχιστες περιπτώσεις και με το ΠαΣοΚ, σε άλλες περιπτώσεις με τη Δημ.Αρ., αλλού με το Συ.Ρι.Ζα ή αλλού κατεβήκαμε αυτόνομα. Πέρυσι είχαμε εκφράσει ήδη την ανησυχία μας για τον κίνδυνο να αξιοποιηθεί η συνεργασία μας επικοινωνιακά από την κυβέρνηση αλλά πέρα από τα μικροπολιτικά κεντρικά πολιτικά παιχνίδια υπάρχουν και οι τοπικές κοινωνίες.
Με αυτό το κριτήριο πχ. οι φίλοι από την Κίνηση Αθήνας ή οι φίλοι από το Δήμο Νίκαιας-Κορυδαλλού επέλεξαν να συνεργαστούν με το ΠαΣοΚ και τη Δημ.Αρ. ενώ πχ. εμείς στον Πειραιά με το ΣυΡιΖα και στην Περιφέρεια Αττικής κατεβήκαμε αυτόνομα, η κάθε συλλογικότητα με δημοκρατικές διαδικασίες από όλη τη βάση της κάθε τοπικής κίνησης.
Θα σας υπενθυμίσω εξ άλλου ότι για την περίπτωση του Δήμου Αθήνας υπήρχε έντονα από την τοπική κοινωνία το αίτημα να τελειώσει η 25 ετής διακυβέρνηση της ΝΔ και να φύγει ο Δήμαρχος που έκοβε τα πάρκα μέσα στη νύχτα (ο περίφημος Ομέρ Πρυώνης) και δεν ήταν παράλογη η απόφαση. Αν ρωτάτε την προσωπική μου άποψη η συνεργασία μας στο Δήμο Αθήνας ήταν απόλυτη αποτυχία, διαψεύστηκαν και οι ελάχιστες προσδοκίες μας και θα πρέπει να άρουμε κάθε συνεργασία με την εν λόγω δημοτική αρχή σύντομα.
Σε κάθε περίπτωση στις περιπτώσεις που αναφέρετε, όπου επενδύσαμε σε συνεργασία για τη διοίκηση του δήμου, δεν το κρύψαμε από το εκλογικό σώμα το αντίθετο, οπότε είναι άστοχο να μας κατηγορήσει κανείς για απιστία. Όπως επίσης δεν κρύβουμε το γεγονός ότι δεν μας φθάνει μόνο η αναπαυτική θέση στην αντιπολίτευση, όπου μπορούμε να καταγγέλλουμε με ασφάλεια περιμένοντας τη μεγάλη βραδιά της επανάστασης, αλλά θέλουμε να δούμε τουλάχιστον μέρος της πολιτικής μας να εφαρμοστεί.
Για να εφαρμοστεί κάποιο πρόγραμμα απαιτείται όμως προγραμματική συμφωνία και κόκκινες γραμμές και μια ρεαλιστική εκτίμηση ότι έχουμε τη δυνατότητα να επιβάλουμε κάποιες από τις προτάσεις μας. Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό απλά δεν συνεργαζόμαστε. Για αυτόν τον λόγο, το 2009 όταν πρότειναν υφυπουργείο σε στέλεχός μας απορρίψαμε την πρόταση, ομόφωνα και χωρίς δεύτερη σκέψη.
Σήμερα ακόμα περισσότερο το πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν αποτύχει και έχουν γίνει επικίνδυνα, οπότε αντικειμενικά πάλι δεν έχουμε πρόθεση να συνεργαστούμε με κανένα από αυτά, θέση που έχουμε αποφασίσει δημοκρατικά στο Πανελλαδικό Συμβούλιο μας και προτιθέμεθα να επιβεβαιώσουμε στο Συνέδριόο τον Οκτώβριο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου