Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ


Για μια νέα αρχή και επανεκκίνηση μέσα από άνοιγμα στην κοινωνία γυρίζουν σελίδα οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Κατά τη σημερινή συνέντευξη Τύπου απευθύνουν ανοικτή πρόσκληση σε μια στρατηγική οικολογικού και κοινωνικού μετασχηματισμού της Ελλάδας και της Ευρώπης, ώστε να μην επαναληφθούν τα λάθη που έκανε το πολιτικό κατεστημένο και τα ισχυρά λόμπυ της χώρας στην οικονομία, αλλά και στην ίδια τη ζωή μας.

Ο ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος αναφέρθηκε στην πρόσφατη απόφαση του ετήσιου συνεδρίου των Οικολόγων Πράσινων για ανοικτή πρόσκληση σε ενεργούς πολίτες και κοινωνικές ομάδες ώστε συμμετάσχουν στην επανεκκίνηση, νέα αρχή των Οικολόγων Πράσινων. «Προσκαλούμε τους πολίτες που μοιράζονται τις πράσινες αξίες και πολιτικές και να κάνουμε μαζί μια νέα αρχή, να δημιουργήσουμε μαζί ένα πράσινο, δημοκρατικό, ευρωπαϊκό, ανοικτό αλλά συγκροτημένο πολιτικό χώρο. Ένα πράσινο κόμμα που θα εκφράζει σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας και θα συντελέσει καθοριστικά στη διέξοδο της χώρας από τα σημερινά αδιέξοδα και την πολιτική, οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική και αξιακή κρίση, μέσα από τεκμηριωμένες αναλύσεις και κοινωνικές-πολιτικές παρεμβάσεις. Για να συμβάλλουμε στον οικολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, στην αλλαγή της οικονομίας προς πράσινη κατεύθυνση, σε μια νέα πολιτική μεταπολίτευση, ανανεώνοντας και εμβαθύνοντας τη δημοκρατία, ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη, υπερασπίζοντας τα δημόσια αγαθά, το περιβάλλον και το κλίμα για να μη μεταφέρουμε ένα τεράστιο περιβαλλοντικό - κι όχι μόνο - χρέος στα παιδιά μας. Για να συμμετάσχουμε στην ομοσπονδιοποίηση της Ευρώπης, στη δημιουργία μιας Ευρώπης των πολιτών, της κοινωνικής αλληλεγγύης, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και των αξιών».

Διάλογος και κοινές δράσεις με όσους πολίτες θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτή την πρόσκληση θα οδηγήσουν σε ένα συνέδριο επανεκκίνησης σε 5-6 μήνες. Για το σκοπό αυτό έχει δημιουργηθεί «Επιτροπή Επαφών» στην οποία συμμετέχουν 12 άτομα.

Ο εκπρόσωπος Τύπου Θανάσης Παπακωνσταντίνου επεσήμανε ότι: «στη φάση αυτή, τα πάντα στη χώρα χρειάζονται επανεκκίνηση. Από την οικονομία, την ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική, την ευάλωτη κοινωνική συνοχή, το χρεοκοπημένο πολιτικό σκηνικό. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δείχνουν το δρόμο. Για να καλύψουν τις δικές τους αδυναμίες, στο πολιτικό στίγμα, στις προγραμματικές αιχμές, στο άνοιγμα στην κοινωνία. Αλλά και για να σηματοδοτήσουν και σε συμβολικό και σε πραγματικό επίπεδο ότι η χώρα χρειάζεται αλλαγή προσανατολισμού σε όλους σχεδόν τους τομείς. Με τη χάραξη ενός εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου, βασισμένου στην αποκέντρωση, την ανασυγκρότηση της υπαίθρου, την πράσινη καινοτομία».

Η εκπρόσωπος τύπου Βάσω Νάκου είπε: «Οι Οικολόγοι Πράσινοι στο 9ο τακτικό μας συνέδριο αποφασίσαμε να συνεχίσουμε ενωμένοι να αγωνιζόμαστε δυναμικά στο χώρο από τον οποίο προερχόμαστε, το χώρο των ενεργών πολιτών. Στη σημερινή συγκυρία, ξέρουμε καλά ότι η εφαρμογή των οικολογικών αρχών και πρακτικών είναι η μόνη δημιουργική και μη βίαιη απάντηση σε όσα βλάπτουν την καθημερινότητά μας, από την ιδιωτικοποίηση του νερού ως τις εξορύξεις χρυσού και από την ανεργία ως τη ρατσιστική και νεοναζιστική βία. Καλούμε τους συμπολίτες μας να εφαρμόσουμε την εναλλακτική πρόταση για τη διέξοδο από την κρίση μέσα από το οικολογικό κίνημα».

Ο συντονιστής της Εκτελεστικής Γραμματείας Μιχάλης Τρεμόπουλος δήλωσε: «Δίνουμε προτεραιότητα σε μια βουτιά στην κοινωνία, αναβάπτιση στα κινήματα πολιτών, στήριξη και συμμετοχή σε πρωτοβουλίες κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Η συστημική κρίση δεν αφήνει περιθώρια για κριτικές υποστηρίξεις ή ανοχές στις αδιέξοδες πολιτικές τωνμνημονίων. Επιδιώκουμε ενίσχυση του αυτόνομου πράσινου πόλου και όχι ένταξή του σε πολιτικά σχέδια άλλων. Οραματιζόμαστε την ομοσπονδιακή Ευρώπη της οικολογίας, της αλληλεγγύης και των δικαιωμάτων των πολιτών. Στηρίζουμε μία ριζική πράσινη στροφή της οικονομίας, αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου και μια βαθιά απορρύθμιση του πελατειακού κράτους. Οφείλουμε στη χώρα και στους εαυτούς μας βαθιές μεταρρυθμίσεις γιατί χρειάζονται και όχι επειδή μας τις επιβάλλουν. Η ενίσχυση του πράσινου λόγου, η διακριτότητα, το ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα, η οργανωτική αναδιάρθρωση, με σαφήανάθεση αρμοδιοτήτων, λογοδοσία, αξιοκρατία, ήθος, αμοιβαιότητα, ουσιαστική εναλλακτικότητα είναι τα απαραίτητα εργαλεία για να γίνουμε αυτό που θέλουμε».

Τα μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας Ορέστης Κολοκούρης, Ζωή Βροντίση και Γιώργος Δημητρίου μίλησαν για το αύριο της οικολογίας και για την αναχαίτιση των κοντόφθαλμων πολιτικών.

Ορέστης Κολοκούρης: «Δέκα χρόνια έχουν περάσει από το Δεκέμβρη του 2002 όταν δεκάδες δημιουργήσαμε το κοινό σπίτι της πολιτικής οικολογίας, τους Οικολόγους Πράσινους. Από τότε μιλήσαμε στην κοινωνία για τη λογική της απουσίας πολιτικού αρχηγού, την άμεση δημοκρατία, την κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, την ποιότητα ζωής. Σήμερα οι νέες προκλήσεις καθιστούν την οικολογία από "προϊόν πολυτελείας" σε άμεση αναγκαιότητα. Τώρα περισσότερο από ποτέ η οικολογία πρέπει και μπορεί να γίνει πρόταση υπεράσπισης των βασικών δικαιωμάτων ολόκληρου του λαού».

Ζωή Βροντίση: «Οι Οικολόγοι Πράσινοι, στο επόμενο χρονικό διάστημα στοχεύουμε στην αναχαίτιση των κοντόφθαλμων πολιτικών αποφάσεων που χαρακτηρίζουν τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών αποσκοπώντας μόνο στο πρόσκαιρο κέρδος. Πολιτικές κατευθύνσεις όπως οι εξορύξεις χρυσού και υδρογονανθράκων αλλά και η ιδιωτικοποίηση του νερούυπονομεύουν το παρόν και το μέλλον πολλών γενεών και έρχονται στην επιφάνεια χωρίς να προσφέρουν ουσιαστική λύση στο πρόβλημα της απασχόλησης και της βιώσιμης εξέλιξης. Οι προτάσεις μας δεν κοιτάνε μόνο πόσα χρήματα θα μεταφερθούν στους δανειστές αλλά κυρίως πως θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας μεγάλης διάρκειας με κοινωνική και περιβαλλοντική υπευθυνότητα. Μακριά από ρητορικές που ενισχύουν την πόλωση της κοινωνίας ενισχύουμε το κοινό αίσθημα αλλαγής χωρίς ψευτοδιλήμματα. Διεκδικούμε την επανάκτηση της εμπιστοσύνης και του αισθήματος δικαίου που έχει πληγεί».

Γιώργος Δημητρίου: «Δέκα χρόνια από την ιδρυτική τους συνέλευση, τον Δεκέμβριο 2002 και μέσα από την ενεργή συμμετοχή σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις που τους έφεραν στο ευρωκοινοβούλιο και σε αρκετά περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, οι Οικολόγοι Πράσινοι δοκιμάζουν την «επανεκκίνηση». Μια «επανεκκίνηση» κύρια πολιτικής προσέγγισης και πολιτικού λόγου, στο μέτρο της οικολογικής οπτικής και της τριπλής, κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης που διαπερνά της κοινωνία μας, μια «επανεκκίνηση» με στόχο τον οικολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας βάσει της «φέρουσας ικανότητας» και της οικολογικής ταυτότητας κάθε τόπου, βάσει μιας οικονομίας κλίμακας, του μέτρου, της εγγύτητας, της εξοικονόμησης και της ανάκτησης, σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, από εκείνους της ενέργειας και της βιοκαλλιέργειας έως εκείνους των μεταφορών και της χωροταξίας. Επανεκκίνηση με στόχο την αλλαγή «πολιτισμικού παραδείγματος» με λίγα λόγια».

Τέλος η επικεφαλής στις δυο τελευταίες προεκλογικές εκστρατείες Ιωάννα Κοντούλη τόνισε: «Την ώρα που στις Βρυξέλλες αποφασιζόταν η δημιουργία «ταμείου αλληλεγγύης», για να "βοηθήσει" τα κράτη μέλη που πλήττονται εφάπαξ, από οικονομικές κρίσεις, η κυβέρνηση έδειχνε έμπρακτα ποια είναι η αλληλεγγύη, διαβεβαιώνοντας τις γερμανικές εταιρείες στις οποίες η χώρα χρωστά, ότι θα πάρουν αμέσως, δηλαδή μετά την εκταμίευση, τα χρωστούμενα. Αυτή είναι η αξία της δόσης. Κι ας μη ξεχνάμε ότι στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου προβλέπεται ότι οι επιπλέον εισπράξεις από τον ετήσιο στόχο των εσόδων του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, θα τιτλοποιούνται και με τη μορφή ειδικού ομολόγου θα αποδίδονται στο μηχανισμό στήριξης. Δηλαδή, ακόμη κι αν όλα πάνε καλά, που αποκλείεται, το επιπλέον όφελος δεν θα ενισχύει την ελληνική οικονομία, αλλά τους δανειστές. Αυτό δεν είναι αλληλεγγύη αλλά ξεζούμισμα. Η χώρα χρειάζεται πράσινες και όχι μαύρες απαντήσεις που απέχουν πολύ από αυτές τις λογικές των εταίρων της κυβέρνησης!».

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

"Όχι στην δικτατορία της λιτότητας"


Φωτό από την κινητοποίηση πρασίνων κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος.

"Όχι στην δικτατορία της λιτότητας". Το σύνθημα αυτό ένωσε πράσινους από πολλές χώρες. Έλληνες πράσινοι οργανωσαν αυτήν την διαμαρτυρία, δηλώνοντας πως δυστυχώς ευρωπαίοι σύντροφοι στηρίζουν το Σύμφωνο Στασθερότητας που εξαθλιώνει την Ευρώπη. Το εν λόγω Σύμφωνο καταγγέλθηκε από τους Οικολόγους Πράσινους σε πρόσφατη απόφαση τους.

http://www.zougla.gr/politiki/article/na-pagosi-to-xreos-ke-na-pliro8i-argotera
http://www.lemonde.fr/idees/article/2012/09/19/non-a-la-dictature-de-l-austerite_1762330_3232.html

Ύδρευση με κοινωνικό πρόσωπο και κοινωνικό χαρακτήρα - Συνάντηση Οικολόγων Πράσινων και Συλλόγου Μηχανικών ΕΥΔΑΠ


Συνάντηση με εκπρόσωπους του ΔΣ του Συλλόγου Μηχανικών Π.Ε. & Τ.Ε. ΕΥΔΑΠ πραγματοποίησαν οι Οικολόγοι Πράσινοι μετά τις πρόσφατες κινητοποιήσεις κατά της προσπάθειας ιδιωτικοποίησης των εταιρειών ύδρευσης της χώρας.

Θεματολογία της συνάντησης ο συντονισμός των δράσεων, σε όλα τα μέτωπα, κατά της προσπάθειας εμπορευματοποίησης του αγαθού «νερό», οι δράσεις του Συλλόγου από αυτή την οπτική γωνία, η σημερινή κατάσταση των υδάτινων πόρων στην χώρα μας, το ποιοτικό προφίλ των τεχνολογιών διαχείρισης τους και, εν κατακλείδι, η επείγουσα ανάγκη θεσμοθέτησης και υιοθέτησης μιας βιώσιμης πολιτικής υδάτινων πόρων. Την συνάντηση έκλεισε η αμοιβαία υπόσχεση ότι αμφότεροι θα αγωνιστούν για μία ύδρευση με κοινωνικό πρόσωπο και κοινωνικό χαρακτήρα, έτσι ώστε ο πολίτης «να απολαμβάνει το βέλτιστο αγαθό της ζωής».

Από μέρος του Συλλόγου παραβρέθηκαν στη συνάντηση οι Μ. Ματθαίος, Δ. Γελαδάς και Κ. Ρίπης, μέλη του ΔΣ, ενώ από μέρους των Οικολόγων Πράσινων οι Γ. Τσέκος, συντονιστής της Εκτελεστικής Γραμματείας, Γ. Δημητρίου, Α. Τρωιάνος, μέλη της και Χ. Μουρκάκος, μέλος της Θεματικής Ομάδας Περιβάλλοντος.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας



Το Σύμφωνο Δημοσιονομικής Σταθερότητας είναι οδηγός οικονομικής πολιτικής για εναρμόνιση των προϋπολογισμών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με κύριο άξονα τη μείωση των ελλειμμάτων μέσω πολιτικών λιτότητας. Σήμερα, από τις 17 χώρες της ευρωζώνης, οι 13 βρίσκονται σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος. Οι μόνες που έχουν έλλειμμα 3% ή μικρότερο είναι η Εσθονία, η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο και η Γερμανία.

Πολύ σημαντικό σημείο του Συμφώνου αποτελεί η διάκριση που γίνεται ανάμεσα στο Δομικό / Διαρθρωτικό έλλειμμα και στο Κυκλικό και το Συνολικό έλλειμμα, για τα οποία τίθενται ξεχωριστοί στόχοι και όρια. Το δομικό έλλειμμα είναι αυτό που οφείλεται στη δομή της οικονομίας κάθε κράτους - μέλους, ενώ το κυκλικό στην τρέχουσα φάση της οικονομίας, αποτυπώνοντας το αν βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης ή ύφεσης. Στην πράξη, η διάκριση δεν είναι εύκολη και εμπεριέχει μια σειρά παραδοχών για την εκτίμηση ενός υποθετικού μεγέθους με αποτέλεσμα διαφορετικοί οργανισμοί να δίνουν διαφορετικό επιμερισμό του ελλείμματος. Επομένως θα χρειαστεί μέσω της EUROSTAT να θεσπιστεί συγκεκριμένη μέθοδος υπολογισμού του δομικού ελλείμματος. Παραμένει όμως ένα εξαιρετικά χρήσιμο μέγεθος. Για παράδειγμα η εκτίμηση του ΟΟΣΑ είναι ότι η Ελλάδα θα έχει μηδενικό δομικό έλλειμμα το 2013. Τυχόν επίσημη αποδοχή αυτής της εκτίμησης θα οδηγούσε σε ένα διαφορετικό πακέτο μέτρων (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι νομιμοποιούμε τα άδικα και καταστροφικά μέτρα που έχουν ήδη επιβληθεί στη χώρα) επικεντρωμένο λιγότερο σε περαιτέρω υφεσιακά δημοσιονομικά μέτρα και περισσότερο σε αναπτυξιακά.

Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα του Συμφώνου, δε συνδέεται τόσο με τους περιορισμούς που θέτει όσο με το γεγονός ότι οι όροι "ύφεση" και "ανάπτυξη" εξακολουθούν να συνδέονται μόνο με την οικονομική μεγέθυνση, δηλαδή την οικονομική δραστηριότητα. Το πρόβλημα αυτό δεν συνδέεται άμεσα με το ίδιο Σύμφωνο, όσο με τον τρόπο μέτρησης του ΑΕΠ. Ως γνωστόν, ο δείκτης αυτός έχει καταλήξει να θεωρείται ως αντιπροσωπευτικός της συνολικής κοινωνικής ανάπτυξης και ευημερίας και αποτελεί τη βάση για τη χάραξη πολιτικής. Στη πραγματικότητα, όμως, εκφράζει αποκλειστικά την οικονομική δραστηριότητα ενώ δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη περιβαλλοντικές και κοινωνικές παραμέτρους, ουσιαστικές για την ποιότητα της ζωής και την ευημερία της κοινωνίας.

Το όριο του 3% για το συνολικό έλλειμμα, απομεινάρι της Συνθήκης του Μάαστριχτ, είναι αποδεδειγμένα ανέφικτο και υπερβολικά περιοριστικό για την οικονομική πολιτική κάθε κράτους - μέλους, ειδικά σε περιόδους ύφεσης όπως η σημερινή. Οι περιορισμοί, σε συνδυασμό με την έλλειψη περαιτέρω βημάτων οικονομικής ενοποίησης (όπως η κοινή νομισματική πολιτική και ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός με δυνατότητα μεταβιβάσεων), οδηγούν στον τύπο της λιτότητας που βιώνει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και το "υφεσιακό σπιράλ".

Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο έχει τόσα προβλήματα, που δε θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως ένα ουσιαστικό βήμα προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Η Ε.Ε., εκτιμώντας λάθος τις διαστάσεις και το βάθος της κρίσης και ακολουθώντας ήδη εδώ και χρόνια μη βιώσιμες κατευθύνσεις και ένα ολόενα και περισσότερο αγορα-κεντρικό προσανατολισμό, δεν αναζήτησε κανένα σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης και βιώσιμης ευημερίας πέρα από την πολιτική λιτότητας, όπως εκφράζεται στο Σύμφωνο Σταθερότητας. Μια πολιτική που ωθεί τους λαούς της Ευρώπης, άλλους γρηγορότερα και άλλους αργότερα, σε φτώχεια και εξαθλίωση, καθώς καταργούνται κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, αποσαθρώνεται η κοινωνική συνοχή και καταστρέφεται το περιβάλλον.

Το ενιαίο νόμισμα, μεγάλο αλλά ανεπαρκές και ανολοκλήρωτο βήμα για την ΕΕ, δε μπόρεσε να συμβάλλει στη σύγκλιση των οικονομιών και πολύ περισσότερο δεν οδήγησε τους λαούς, τις κοινωνίες και τις κοινότητες της Ευρώπης σε βιώσιμη ευημερία. Οι μεγάλες υπαρκτές διαφορές στις δομές των οικονομιών και την παραγωγικότητα μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης οδήγησαν, σε συνδυασμό με την έλλειψη κάθε έννοιας κοινής οικονομικής και φορολογικής πολιτικής, σε μια κατάσταση όπου τα ελλείμματα του «νότου» συντηρούν τα πλεονάσματα του «βορρά». Η μονόπλευρη λογιστική προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης χρέους όπως έχει εφαρμοστεί μέχρι σήμερα στις χώρες του νότου από το Σύμφωνο, δεν είναι το εργαλείο ανάκαμψης της κοινωνικής οικονομικής περιβαλλοντικής κρίσης που βιώνουμε αλλά εργαλείο φτωχοποίησης, διάλυσης του κοινωνικού κράτους, ιδιωτικοποίησης των δημόσιων συλλογικών αγαθών, με χαμηλής ποιότητας παρεχόμενες υπηρεσίες. Με άλλα λόγια, μια κατασπατάληση ανθρώπινων και φυσικών πόρων, χωρίς αντίκρισμα για τους λαούς και τις κοινωνίες.

Το Σύμφωνο θεσμοθετεί για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ τις βασικές προδιαγραφές του Μνημονίου, όπως το είδαμε να εφαρμόζεται στη χώρα μας: τα δημοσιονομικά προβλήματα (έλλειμμα, δημόσιο χρέος κλπ) θα λύνονται υποχρεωτικά και αυτόματα μέσω μιας διαδικασίας εσωτερικής υποτίμησης (για τις χώρες της ευρωζώνης), ύφεσης, ανεργίας, οριζόντιων περικοπών στους μισθούς και τις συντάξεις και διάλυσης του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος και του κοινωνικού κράτους.

Το εφιαλτικό αυτό σενάριο δεν είναι υπόθεση εργασίας, είναι πλέον πραγματικότητα για τη χώρα μας, με την εφαρμογή του Μνημονίου και την παράλληλη πολιτική ανικανότητα των κομμάτων εξουσίας της χώρας. Το σύμφωνο σταθερότητας θα επιβάλλει την ίδια κατάσταση καταρχήν στις χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, αναιρώντας στην πράξη τη δυνατότητα κάθε χώρας να αποφασίζει και να υλοποιεί η ίδια την οικονομική πολιτική που επιθυμεί, χωρίς αυτό να συνοδεύεται από μια δημοκρατική ενοποίηση της ΕΕ και ενδυνάμωση των άμεσα εκλεγμένων οργάνων της (π.χ. Ευρωκοινοβούλιο): πρόκειται ξεκάθαρα για την επιβολή της θέλησης των δυνατών οικονομικά χωρών του Βορρά, υπό την ηγεσία της Γερμανίας και εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα του μεγάλου χρηματιστηριακού και κερδοσκοπικού κεφαλαίου.

Η εφαρμογή παρόμοιων επινοημάτων αντιτίθεται στους θεμελιώδεις κανόνες της δημοκρατικής λειτουργίας καθόσον καθορίζει πολιτικές πέραν αυτής, αφαιρώντας το βασικό δικαίωμα των πολιτών να μπορούν να εκλέξουν την κυβέρνηση που επιθυμούν, έτσι ώστε να μπορούν να αποφασίσουν την οικονομική πολιτική που θα ήθελαν να ακολουθήσει. Συνοπτικά, οι πολιτικές αυτού του τύπου κινούνται ακριβώς στον αντίποδα της οποιαδήποτε οπτικής για οικολογική μεταστροφή της κοινωνίας.

Φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται για εναλλακτική οικονομία αλλά και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και την επιχειρηματικότητα των νέων: όλα αυτά θα τα απαγορεύει στην πράξη η άγρια φορολογική επιδρομή, η οποία θα έχει όλο και περισσότερο αντικοινωνικά και ταξικά χαρακτηριστικά αλλά παράλληλα και η τυφλή προστασία των τραπεζών χωρίς την αντίστοιχη διοχέτευση κεφαλαίου στην πραγματική οικονομία. Παράλληλα, θα αποδίδονται χωρίς αντίλογο στον ιδιωτικό τομέα λειτουργίες όπως η εκπαίδευση, οι υπηρεσίες υγείας, η ασφάλεια, πιθανόν και η εθνική άμυνα με σαφείς προεκτάσεις στον περιορισμό βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Θα παρακάμπτονται οι εθνικοί και ευρωπαϊκοί κανόνες για την προστασία του περιβάλλοντος, αρκεί οι επενδύσεις να υπόσχονται κέρδη (όπως ήδη βιώνουμε σκληρά στη χώρα μας).

Η μείωση των ελλειμμάτων στα επίπεδα που έχουν επιβληθεί για το 2013 συνεπάγεται περικοπές και επιπλέον φόρους ύψους πολλών δεκάδων δις ευρώ. Κάτι τέτοιο θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την ευρωπαϊκή οικονομία. Αν η Κομισιόν θέσει πιο μακροπρόθεσμο χρονικό πλαίσιο, τότε η λιτότητα θα είναι εξίσου άγρια, αλλά θα απλώνεται σε περισσότερα χρόνια.

Ποια μπορεί να είναι η Ευρωπαϊκή Πράσινη πολιτική απάντηση των Ευρωπαϊκών Πράσινων κομμάτων και των κοινωνικών κινημάτων, που επιτακτικά πλέον καλούνται να δώσουν πειστικές απαντήσεις για την προοπτική της Ευρώπης απέναντι στην οικονομική της χρεοκοπία; Σε ποια κατεύθυνση μπορεί να κινηθούν σήμερα;



Οι Οικολόγοι Πράσινοι, απορρίψαμε το Σύμφωνο από την πρώτη στιγμή, πέρυσι, ασκώντας έντονη κριτική και επισημαίνοντας ότι δε δίνει διέξοδο στην κρίση της ευρωζώνης. Επί της ουσίας, το Σύμφωνο δεν αποτελεί θετικό βήμα ούτε καν για τους στόχους που το ίδιο επικαλείται: τη δημοσιονομική εξυγίανση και την κοινή ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση.

1. Θέση μας είναι ότι υγιή δημόσια οικονομικά είναι απαραίτητα για λόγους διαγενεακής δικαιοσύνης, καθώς μόνιμα υπερβολικά ελλείμματα και χρέη μεταφέρουν στους νεότερους και τις επόμενες γενιές το κόστος μιας επίπλαστης ευημερίας των σημερινών κοινωνιών. Δημοσιονομική εξυγίανση δεν αποτελούν όμως αναγκαστικά οι περικοπές, αλλά και η αύξηση των εσόδων με δίκαιη κατανομή των βαρών, όπως και η αποδοτικότερη παροχή υπηρεσιών προς την κοινωνία. Σε κάθε περίπτωση, οι δημοσιονομικοί στόχοι οφείλουν να συμβαδίζουν ισότιμα με τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές προτεραιότητες και όχι να επιδιώκονται σε βάρος τους: άλλο δημοσιονομική εξυγίανση και άλλο επίθεση στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.

2. Σημαντικό είναι, επίσης, ότι δεν είναι όλα τα ελλείμματα ίδια: άλλη βαρύτητα έχουν τα «καταναλωτικά» ελλείμματα, που προσπαθούν να συγκαλύψουν μόνιμα κενά στην οικονομία και στα δημόσια έσοδα, άλλη αυτά που δημιουργούνται για να χρηματοδοτηθούν δημόσιες επενδύσεις, να καλυφθεί μια απρόβλεπτη και έκτακτη ανάγκη μεγάλης έκτασης ή να επιτευχθεί μια ευνοϊκότερη αναδιάρθρωση υφιστάμενου δημόσιου χρέους. Η διάκριση αυτή είναι βαθύτατα πολιτική και η σχετική αξιολόγηση οφείλει να γίνεται από πολιτικούς θεσμούς με δημοκρατική νομιμοποίηση. 

3. Κοινή ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική είναι απαραίτητη, καθώς καμιά χώρα δε μπορεί μόνη της να δώσει επαρκείς απαντήσεις σε μια κρίση που είναι πανευρωπαϊκή και μάλιστα όταν υπάρχει κοινό νόμισμα. Μια κοινή όμως οικονομική πολιτική απαιτεί πρώτα από όλα επαρκείς πόρους με κοινό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό (σήμερα ο προϋπολογισμός όλης της Ε.Ε. είναι μικρότερος από αυτόν της Γαλλίας), κοινή διαχείριση του δημόσιου χρέους, έκδοση ευρωομολόγων, αλλαγή του ρόλου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ώστε να μπορεί να δανείζει σε περίοδο κρίσης τα κράτη, διαμόρφωση συνθηκών για ενιαίες τραπεζικές εγγυήσεις, εναρμόνιση των εθνικών προϋπολογισμών και σύγκλιση σε βασικούς τομείς όπως η έρευνα και ανάπτυξη και η υγεία, κοινό φορολογικό πλαίσιο για την αποτροπή του φορολογικού ανταγωνισμού μεταξύ των χωρών μελών, που σήμερα ευνοεί τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους πλουσιότερους, υπονομεύοντας τα δημόσια έσοδα.

Αντίθετα, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο:
1. Εστιάζει και πάλι στους όρους του Συμφώνου Σταθερότητας και της Συνθήκης του Μάαστριχτ, επιβάλλοντας δρακόντειες κυρώσεις για κάθε απόκλιση και θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τους υπόλοιπους αναγνωρισμένους ευρωπαϊκούς στόχους στα ζητήματα κοινωνικής και περιβαλλοντικής πολιτικής.
2. Στηριζόμενο στο λεγόμενο «χρυσό κανόνα», που αποτελεί τη βασική φιλοσοφία του, μονιμοποιεί την πολιτική του σκληρού ευρώ που διαβρώνει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας και ιδιαίτερα των χωρών της περιφέρειας. 
3. Επισείοντας την απειλή υψηλών προστίμων σε ήδη προβληματικές χώρες, αδυνατεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά και καταλήγει να επιδεινώνει τα δημοσιονομικά τους προβλήματα. 
4. Δυσκολεύει τις απαραίτητες εκτεταμένες επενδύσεις για ταυτόχρονη αντιμετώπιση της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής κρίσης μέσα από μια Πράσινη οπτική και προοπτική.
5. Επιβάλλει πρόσθετους προληπτικούς στόχους για τα «δομικά» ελλείμματα, που περιορίζονται πλέον στο μισό των μέχρι τώρα επιτρεπτών ελλειμμάτων.
6. Η (θεωρητικά) θετική διάκριση ανάμεσα σε «δομικά» και «κυκλικά» ελλείμματα δεν έχει πρακτικό αντίκρισμα, καθώς τα «κυκλικά» ελλείμματα εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται εξίσου αυστηρά με τα υπόλοιπα.
7. Η απαίτηση να αντιμετωπίζεται αυτόματα κάθε υπέρβαση ελλείμματος με αντίστοιχες άμεσες περικοπές δαπανών, επιβεβαιώνει την κοντόφθαλμη αντίληψη για απόλυτη προτεραιότητα του βραχυπρόθεσμου απέναντι στη μακροπρόθεσμη οπτική, αντίληψη που βρίσκεται στη ρίζα τόσο της οικονομικής όσο και της οικολογικής κρίσης.
8. Διατηρώντας άθικτο το σημερινό καθεστώς ενδοευρωπαϊκού φορολογικού ανταγωνισμού (μέσω φορολογικών παραδείσων, έμμεσων επιδοτήσεων κλπ), το Σύμφωνο κατευθύνει έμμεσα τη δημοσιονομική εξυγίανση σε πολιτικές περικοπών και επιβάρυνσης του κόστους ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών.
9. Ενισχύει ακόμη περισσότερο το σημερινό δημοκρατικό έλλειμμα της Ε.Ε., μεταφέροντάς το και στο εσωτερικό των χωρών μελών: χαρακτηριστικό είναι ότι, αν το Σύμφωνο ίσχυε το 1989, η γερμανική ενοποίηση θα ήταν ανέφικτη για δημοσιονομικούς λόγους καθώς θα έπρεπε να χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από άμεσες περικοπές ή αύξηση φορολογίας, χωρίς επιπλέον δανεισμό έστω και πρόσκαιρο.
10. Ως ένας ακόμη θεσμός «ενισχυμένης συνεργασίας», αποτελεί επιπλέον βήμα για μια Ευρώπη πολλαπλών ταχυτήτων, σε διαμετρικά αντίθεση κατεύθυνση με την ομοσπονδιακή Ευρώπη που θεωρούμε απαραίτητη.

Διατηρώντας, λοιπόν, την αντίθεσή μας στο Σύμφωνο, επείγει:
1. Να εντείνουμε την προσπάθεια για βιώσιμη δημοσιονομική εξυγίανση χωρίς πλήγματα στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Στόχοι όπως χαμηλά ποσοστά ανεργίας, υψηλή συμμετοχή στην εκπαίδευση, πρόσβαση όλων σε βασικές υπηρεσίες και συλλογικά αγαθά, αλλά και διατήρηση της βιοποικιλότητας, περιορισμός των εκπομπών που επηρεάζουν την κλιματική αλλαγή, αποτελεσματική καταπολέμηση της ρύπανσης, μείωση του οικολογικού αποτυπώματος σε βιώσιμα επίπεδα, πρέπει να έχουν ισότιμη προτεραιότητα με τους δημοσιονομικούς στόχους και να επιδιώκονται παράλληλα με αυτούς. Ελλείμματα που οφείλονται σε έκτακτες καταστάσεις ή σε απαραίτητες «επενδύσεις βιωσιμότητας» θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με διαφορετικά κριτήρια από τα λεγόμενα καταναλωτικά ελλείμματα. Η αναδιανομή όμως εισοδημάτων και πλούτου οφείλει να γίνεται μέσω της φορολογίας, της παροχής συλλογικών αγαθών και της ρύθμισης των οικονομικών δραστηριοτήτων, όχι μέσω της δημιουργίας και διατήρησης μόνιμων ελλειμμάτων.
2. Να προωθήσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης και δημοκρατικής νομιμοποίησης, τους απαραίτητους θεσμούς κοινής οικονομικής διακυβέρνησης σε τομείς όπως το φορολογικό πλαίσιο, ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός και η κοινή διαχείριση του χρέους με ευρωομόλογα. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να προχωρήσει η προσπάθεια για επίσημη ευρωπαϊκή χρήση εναλλακτικών οικονομικών δεικτών πέρα από το μονοδιάστατο Α.Ε.Π., αλλά και περιβαλλοντικών δεικτών όπως το οικολογικό αποτύπωμα.
3. Να πιέσουμε να αναλάβει η Ε.Ε. διεθνή πρωτοβουλία για αναθεώρηση των κανόνων του διεθνούς εμπορίου, ώστε να μη νομιμοποιούν ως ανταγωνιστικό πλεονέκτημα το κοινωνικό και περιβαλλοντικό ντάμπινγκ. Οι σημερινοί κανόνες, σε συνδυασμό με το τεχνητά χαμηλό κόστος των διεθνών εμπορευματικών μεταφορών που δε λαμβάνει υπόψη τις βαρύτατες περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους, υπονομεύουν τη θέση της Ευρώπης στην παγκόσμια οικονομία και ενθαρρύνουν την τάση για συμπίεση των μισθών. Η Ε.Ε. έχει ακόμη το πολιτικό και οικονομικό βάρος για να ηγηθεί μιας διεθνούς συμμαχίας για ριζική αναθεώρησή τους και για μια νέα σχέση Βορρά-Νότου. Κάθε μέτρο δημοσιονομικής προσαρμογής να συνοδεύεται από αντίστοιχη Μελέτη Κοινωνικών και Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των μέτρων συμμόρφωσης.

Με δεδομένο ότι το Δημοσιονομικό Σύμφωνο έχει ήδη κυρωθεί με συνοπτικές διαδικασίες από τα περισσότερα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, οι Οικολόγοι Πράσινοι θεωρούμε πρώτα επείγοντα βήματα:
1. Να αποτρέψουμε την προβλεπόμενη ενσωμάτωση των όρων του στο Σύνταγμα της Ελλάδας και των άλλων χωρών μελών της ευρωζώνης, ώστε να μείνει ανοικτός ο δρόμος για αναθεώρησή του.

2. Να αναλάβουμε, μαζί με τους άλλους Ευρωπαίους Πράσινους, πρωτοβουλία για τροποποίησή του, ώστε να καταργηθεί ο μηχανισμός αυτόματων κυρώσεων και οι σχετικές αποφάσεις να λαμβάνονται από την ολομέλεια του ευρωκοινοβουλίου, με αιτιολογημένη εισήγηση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων. Το ευρωκοινοβούλιο θα είναι και ο τελικός κριτής που θα αξιολογεί ποιες συγκεκριμένες υπερβάσεις αποτελούν «δομικά» και «καταναλωτικά» ελλείμματα, και ποιες αφορούν έκτακτες καταστάσεις ή άλλους σοβαρούς λόγους προσωρινών εξαιρέσεων. 

Η εφαρμογή του Συμφώνου Δημοσιονομικής σταθερότητας για τις χώρες κράτη μέλη της Ε.Ε. μπορεί να αποδειχτεί καταστροφική για την Ευρώπη. Θα σημάνει τον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων για τους λαούς, τις κοινωνίες και της κοινότητες της ηπείρου μας. Δεν υιοθετούμε τη φοβική άποψη ότι αν δεν εφαρμοστεί το Σύμφωνο Σταθερότητας, οι χώρες του Νότου θα βρεθούν έξω από το ευρώ και θα εξακολουθήσουν να μαστίζονται από την κρίση, χωρίς καμιά προοπτική εξόδου από αυτή. Δεν συμφωνούμε με την άποψη ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας αφήνει περιθώρια για στροφή σε πράσινες προοπτικές για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και οικονομίες. Θεωρούμε ότι αυτό το πρόγραμμα είναι και παραμένει πεισματικά έξω από κάθε διάσταση πράσινης βιώσιμης επιλογής.


Ο επαναπροσανατολισμός της Ευρώπης για τους Οικολόγους Πράσινους δεν περνά μέσα από το Σύμφωνο Σταθερότητας, την προσδοκόμενη αλλά εξαιρετικά αμφίβολη ευημερία των αριθμών και τη φτωχοποίηση των πολιτών. Σε αυτή την περίοδο που ακόμα και ο σκληρός πυρήνας της Ευρώπης υφίσταται σε τελική ανάλυση τις συνέπειες της κρίσης ενός μοντέλου ανάπτυξης που οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε αμφισβητήσει και αμφισβητούμε, το πράσινο κίνημα θα πρέπει να ορθώσει την άρνησή του απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές, αλλά και να προβάλει τις δικές του προτάσεις για βιώσιμη ευημερία. Ο δρόμος έτσι κι αλλιώς δεν θα είναι εύκολος, ούτε οι λύσεις θα είναι ανώδυνες, αλλά θα έχουν προοπτική για τους λαούς, τους κοινωνίες και τις κοινότητες της Ευρώπη.


Για μια πραγματική Ευρώπη των πολιτών

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν πλήρη συνείδηση του ότι υπάρχει σε σημαντικό μέρος της κοινής γνώμης μια εδραιωμένη πεποίθηση ότι φταίει συνολικά η ΕΕ για την κρίση και τις σοβαρές επιπτώσεις της στους πολίτες.

Έχουμε δηλώσει επανειλημμένα ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν είμαστε ούτε φιλοευρωπαίοι ούτε αντιευρωπαίοι. Είμαστε Ευρωπαίοι, χωρίς υποσημειώσεις. Και θέλουμε να οικοδομήσουμε την Ευρώπη των ονείρων μας, σε μια κατεύθυνση οικολογική, δημοκρατική, ομοσπονδιακή και αλληλέγγυα, που δεν εγκλωβίζεται στη στήριξη και την αναπαραγωγή των γνωστών αδιέξοδων πολιτικών της κυρίαρχης ευρωπαϊκής ελίτ.

Γι΄ αυτό και η αντίθεσή μας στο Σύμφωνο Δημοσιονομικής σταθερότητας εντάσσεται σε μια συνολική μας άποψη για μια διαφορετική ευρωπαϊκή προοπτική.

Το πράσινο κίνημα υποστηρίζει με θέρμη την τοπικοποίηση και την αποκέντρωση αλλά ταυτόχρονα βλέπει τη γοητεία του «μικρού» υπό το πρίσμα μιας ενωμένης πανεθνικής κοινωνίας που ευνοεί την συνύπαρξη των λαών. Με αυτή την έννοια, λοιπόν, οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε βαθιά ευρωπαϊστές, αναζητώντας τρόπους συνεργασίας, αλληλοσυμπλήρωσης και αμοιβαίου σεβασμού των διαφορετικών χωρών ενώ παράλληλα τιμούμε και προστατεύουμε τη διαφορετικότητα, από όπου και αν προέρχεται.

Είναι ξεκάθαρο σήμερα ότι η ΕΕ, όπως έχει πλέον διαμορφωθεί, δεν είναι η Ευρώπη που διεκδικούν οι πολίτες αλλά αποτελεί σαφή υποστήριξη των συμφερόντων των λίγων και αφαίμαξη των ασθενέστερων οικονομικά πολιτών. Η ΕΕ που καταπατά αβίαστα όλες τις αρχές που έχει υιοθετήσει (προστασία περιβάλλοντος, κοινωνική συνοχή, σεβασμός στον εθνικό χαρακτήρα των κρατών -μελών, προστασία των συλλογικών αγαθών) προς όφελος των μεγάλων κεφαλαίων, δεν είναι η Ευρώπη που ονειρευόμαστε και προσδοκούμε.

Ο επαναπροσδιορισμός των πολιτικών κατευθύνσεων της ΕΕ έχει στόχο την διαμόρφωση ενός κοινού -για όλα τα κράτη μέλη- οράματος και την ανατροπή της κρίσης αξιών που διανύουμε. Μέσα από την εκ νέου διαμόρφωση αυτού του οράματος θα υπάρξει χώρος για την απαραίτητη αισιοδοξία και ελπίδα αλλά ταυτόχρονα και μια ρεαλιστική και ριζοσπαστική λύση για έξοδο από την πολλαπλή κρίση που μαστίζει τους Ευρωπαίους πολίτες. Ο σχεδιασμός για ένα βιώσιμο μέλλον της Ευρώπης θα δώσει επίσης τη διέξοδο από τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας και τον ολοένα διογκούμενο εθνικισμό σε κράτη -μέλη.

Η έναρξη για ένα ευρύ πανευρωπαϊκό διάλογο είναι προνομιακό πεδίο των Πράσινων κομμάτων και δύναται να αποτελέσει ισχυρό πολιτικό όχημα προς τις επόμενες ευρωεκλογές. Είναι σημαντικό τα Πράσινα κόμματα να εκφράσουν ξεκάθαρα τις αντιθέσεις τους με την παρούσα πορεία της Ε.Ε και να προτάξουν ένα άλλο όραμα.

Πρωτίστως βλέπουμε αναγκαία την ανασύσταση της Ε.Ε με μια ολιστική προσέγγιση, που θα αφορά όχι μόνο το οικονομικό σκέλος της ένωσης αλλά και την κοινωνική συνοχή, την πολιτική ταυτότητα, την εξωτερική πολιτική και την άμυνα. Εκτιμούμε ότι η προσέγγιση των «μεγάλων» κυβερνήσεων είναι αποσπασματική και διασφαλίζει μονάχα τα οικονομικά συμφέροντα των εξαγωγικών χωρών της Ε.Ε. και μάλιστα μόνο μια περιορισμένης οικονομικής ελίτ των χωρών αυτών.

Κρίνουμε αναγκαία την εμβάθυνση και ενίσχυση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε αντίθεση με την αυξημένη δύναμη που παρουσιάζουν σήμερα οι εθνικές κυβερνήσεις. Αντίθετα, ζητάμε τη συμβολή των εθνικών κοινοβουλίων στα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα, με ενίσχυση της επικοινωνίας μεταξύ Ευρωπαϊκού και εθνικού κοινοβουλίου και την αύξηση συνεργασιών. Επιπλέον ζητάμε την άμεση επικοινωνία, εποπτεία και έλεγχο της Τρόικας από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η πολιτική ευθύνη της συμμόρφωσης των επιταγών της Τρόικας με της βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής. Ένωσης πρέπει να ανατεθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τέλος ζητάμε οι όποιες αλλαγές στην Συνθήκη να γίνουν ύστερα από ένα πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα, ταυτόχρονο σε όλα τα κράτη - μέλη. Ταυτόχρονα, είμαστε υπέρ της ενδυνάμωσης του λόγου των πολιτών, όπως για παράδειγμα της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Πολιτών, αρκεί οι προσπάθειες αυτές να έχουν σαφή στόχο και να μην εξυπηρετούν μονάχα επικοινωνιακούς στόχους και να παραποιούνται από ομάδες συμφερόντων. Οι πολιτικές αυτές κατευθύνσεις έχουν σαφή στόχο την ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών που διέπουν την Ε.Ε.

Οικονομική Ενοποίηση

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε εκφράσει την εμπιστοσύνη μας στην ύπαρξη κοινού νομίσματος, κρίνοντας ταυτόχρονα αναγκαία τη βαθύτερη οικονομική ενοποίηση. Η Ευρωπαϊκή οικονομική κρίση είναι, εκτός των άλλων, και αποτέλεσμα ημιτελούς νομισματικής και οικονομικής ενοποίησης που προκύπτει κυρίως από την έλλειψη σαφούς πολιτικής βούλησης για κοινή ευρωπαϊκή πρόοδο. Αναγνωρίζουμε ότι αναγκαίο στοιχείο για τη δημιουργία μια υγιούς και βιώσιμης οικονομικής και νομισματικής ένωσης είναι η ύπαρξη ισχυρής πολιτικής ενοποίησης.

Στοιχεία οικονομικής ενοποίησης τα οποία καλείται η Ε.Ε να διευκρινίσει τα επόμενα χρόνια αποτελούν:

1. Τραπεζική ένωση

Πρώτο βήμα για την τραπεζική ένωση είναι η διαμόρφωση ενός συστήματος κοινής τραπεζικής εποπτείας. Προτείνουμε στο σύστημα αυτό να συμπεριλαμβάνονται - και άρα να προστατεύονται κεντρικά- όλες οι τράπεζες. Το βήμα αυτό θα ανοίξει και τη δυνατότητα για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών απευθείας μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας για τα κράτη - μέλη και όχι με άμεση επιβάρυνση των μισθωτών και συνταξιούχων όπως έχει εφαρμοστεί μέχρι σήμερα στη χώρα μας.

Ζητούμενο από την κοινή εποπτεία των τραπεζών πρέπει να είναι η πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων στις εγκεκριμένες τράπεζες, με αποτέλεσμα την ουσιαστική μείωση των διαρροών κεφαλαίου από ένα κράτος - μέλος σε άλλο. Διαφωνούμε με την προσέγγιση που παραβλέπει τη διασφάλιση των εγγυήσεων και παραμένει μόνο σε ένα στεγνό εποπτικό μηχανισμό. Έτσι, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών δεν θα πρέπει πλέον να πραγματοποιείται μέσω του εθνικού προϋπολογισμού (βλ. Ελλάδα) αλλά μέσω ευρωπαϊκών μηχανισμών (πρόταση για Ισπανία κλπ).

Ταυτόχρονα, πρέπει να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων σε περιορισμένο αριθμό τραπεζών (βλέπε ελληνικό τραπεζικό σύστημα όπου θα απομείνουν 3-4 υπερτράπεζες) λόγω της αμφίβολης διασφάλισης των τραπεζών μικρών κρατών - μελών ή των συνεταιριστικών και ηθικών τραπεζών. Η ΕΕ προτείνει την εποπτεία μέσω ΕΚΤ, γεγονός που καθιστά τον πρόεδρο της ΕΚΤ ένα ιδιαίτερο σημαίνον πρόσωπο (προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με την εκλογή του, τη δυνατότητα καθαίρεσής του κλπ για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα όλων των κρατών - μελών κλπ -τώρα ορίζεται πλειοψηφικά από το Συμβούλιο της ΕΕ). Η εποπτεία θα πρέπει να έχει τη δημοκρατική διαπίστευση που απαιτείται, και συνεπώς να ελέγχεται και από άμεσα εκλεγμένα όργανα, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.


2. Φορολογική εναρμόνιση

Με δεδομένη την έντονη διαφοροποίηση μεταξύ των φορολογικών συστημάτων των κρατών - μελών, το ερώτημα είναι προς τα που θα γίνει η εναρμόνιση και αν θα συνεισφέρει στην οικονομική σύγκλιση. Ωστόσο, δύναται να έχει θετικά αποτελέσματα για την εξισορρόπηση των ανισοτήτων μεταξύ χωρών της περιφέρειας και του κέντρου αν απαλειφθούν οι έμμεσες επιδοτήσεις σε βιομηχανίες κλπ, που ασκούνται μέσω ασύμμετρης πολιτικής επιρροής και εν τέλει προκαλούν ένα είδος «φορολογικού αθέμιτου ανταγωνισμού». Η αποτελεσματική φορολογική εναρμόνιση είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί με διαδικασία που υπόκειται σε βέτο και προτείνεται η εφαρμογή της αυξημένης πλειοψηφίας για τον τρόπο λήψης σχετικών αποφάσεων.

Η φορολογική εναρμόνιση πρέπει να έχει ως βασικό στόχο την κατάργηση των φορολογικών παραδείσων εντός Ευρώπης που εντείνουν τη φοροδιαφυγή και την οικονομική διαφθορά. Φυσικά, οι χώρες που παρέχουν τέτοιες φορολογικές ελαφρύνσεις θα αντισταθούν στο εγχείρημα αυτό και για τον λόγο αυτό συστήνεται η εφαρμογή της αυξημένης πλειοψηφίας για τον τρόπο λήψης σχετικών αποφάσεων.

Τέλος, η φορολογική εναρμόνιση μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για τη δημιουργία μιας κοινής αγοράς εργασίας που ελάχιστα έχει προχωρήσει από την ίδρυση της Ε.Ε.

3. Αύξηση ευρωπαϊκού προϋπολογισμού

Οι ΟΠ είμαστε υπέρ της αύξησης του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού μέσω ιδίων κεφαλαίων, τουλάχιστον κατά 5%. Η χρηματοδότηση μπορεί να γίνει από τα έσοδα της εφαρμογής του φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών (ΦΧΣ), του φόρου για την περιουσία σε ευρωπαϊκό επίπεδο και μέσω περιβαλλοντικών φόρων. Επιπλέον, μπορεί να ενισχυθεί εμμέσως από τη μείωση των αμυντικών δαπανών ορισμένων κρατών - μελών. Υπάρχουν κράτη - μέλη που επιθυμούν τα έσοδα από το ΦΧΣ να αποτελούν έσοδα του εθνικού προϋπολογισμού, ωστόσο στην Ελλάδα του σήμερα πραγματοποιείται μερική εσωτερική στάση πληρωμών και τα φορολογικά έσοδα της χώρας καταλήγουν σχεδόν εξ' ολοκλήρου στα χέρια των δανειστών. Η αύξηση των ευρωπαϊκών πόρων, με την προϋπόθεση της μείωση της εθνικής συνεισφοράς της χώρας, την ενίσχυση των δομών απορρόφησης των ευρωπαϊκών πόρων μαζί με τον τραπεζικό φορέα που πρέπει να τον ενισχύσει, είναι επιθυμητή. Με μία δίκαιη και βιώσιμη διαχείριση των κονδυλιών που αντιστοιχεί σε κάθε κράτος - μέλος υπάρχει η δυνατότητα αποδοτικής αξιοποίησης των κεφαλαίων, ακόμα και αν η αύξηση προϋπολογισμού συνδυάζεται με αυξημένη συνδρομή της χώρας.

Αθήνα, 4 Νοεμβρίου 2012
Το Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Όχι στην υπερψήφιση των νέων μέτρων | Για τη διάσωση της κοινωνίας και την περιφρούρηση της δημοκρατικής λειτουργίας της χώρας



Τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που εξαγγέλθηκαν προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη ύφεση και ανεργία, αλλά και δραματική υποβάθμιση σε ζωτικούς τομείς, όπως οι υπηρεσίες υγείας, η εκπαίδευση και το περιβάλλον. Από την άλλη πλευρά, δημιουργούν τεράστια ελλείμματα στη δημοκρατική λειτουργία, αφού απαιτούν μια όλο και πιο αυταρχική διακυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικά και ενδεικτικά τα πρόσφατα κρούσματα ενάντια στην ελευθερία του Τύπου, τα βασανιστήρια σε πολίτες, το κυνηγητό των μεταναστών και η σκληρή καταστολή κινημάτων, όπως η αντίσταση των πολιτών στα σχέδια των χρυσοθήρων και της κυβέρνησης στη Χαλκιδική.

Τα αλλεπάλληλα μνημόνια, οι διακηρυγμένοι στόχοι των οποίων συνεχώς αποδείχνονται ανέφικτοι, έχουν ήδη δημιουργήσει εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για την ανάκαμψη της χώρας. Ακόμα περισσότερο, δεν υπάρχει από την πλευρά της κυβέρνησης ένα επεξεργασμένο σχέδιο διεξόδου και η πολιτική δυνατότητα για ανόρθωση της οικονομίας με προστασία των ανέργων και των χαμηλοσυνταξιούχων, αλλά και του φυσικού μας πλούτου. Δεν υπάρχει κάποιο συμφωνημένο σχέδιο δράσης για το τι πρέπει να κάνουμε ως χώρα, για το ποιες είναι οι προτεραιότητες και ποιοι οι στόχοι μας. Όλα αρχίζουν και τελειώνουν για την κυβέρνηση με την αποδοχή των απαιτήσεων της τρόικας, σε μια κατεύθυνση που ήδη έχει αποδειχτεί αδιέξοδη.

Παράλληλα, η ποικίλη δραστηριότητα της ναζιστικής και εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής δηλητηριάζει ακόμα περισσότερο το πολιτικό κλίμα και την ελληνική κοινωνία ενώ, κάποιες φορές, οδηγεί σε απροκάλυπτα αντιδημοκρατικά φαινόμενα, όχι μόνο στην κοινωνική πραγματικότητα αλλά και στην ίδια την κυβερνητική πρακτική. Οι ολιγωρίες όλων και οι ευθύνες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για την ανάδειξη της ακροδεξιάς ως κυβερνητικού εταίρου, έφερε και τους γνήσιους φασίστες στο πολιτικό προσκήνιο, ως δήθεν τιμητές ενός φθαρμένου πολιτικού συστήματος.



Η ψήφιση των νέων μέτρων αποσκοπεί να κατοχυρώσει τα συμφέροντα των δανειστών και των τραπεζών για να αποτελέσει σταθμό στην καταστροφική διαδικασία αποδόμησης της ελληνικής κοινωνίας και της οικονομικής δραστηριότητας, συμβάλλοντας στην αύξηση της φτώχειας, στην τραγική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, στην όξυνση των ανισοτήτων και στην ανεξέλεγκτη καταστροφή του περιβάλλοντος. Και κινδυνεύει να αποτελέσει την απαρχή μιας πιο συστηματικής αμφισβήτησης της δημοκρατίας και των πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων. Επιπλέον, θα δημιουργήσει συνθήκες μόνιμης ανασφάλειας και ανεξέλεγκτης εγκληματικότητας, οι οποίες θα διαρρήξουν ανεπανόρθωτα τον κοινωνικό ιστό.

Το καταστροφικό έργο των κυβερνήσεων δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δυστυχώς, και με τη νέα τρικομματική κυβέρνηση, συνεχίζουν να δημιουργούνται συνθήκες μη αναστρέψιμες για τη χώρα αλλά και τη ζωή των πολιτών.

Καλούμε τους βουλευτές να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να μην υπερψηφίσουν τα νέα μέτρα.

Τα δημοκρατικά πολιτικά κόμματα έχουν υποχρέωση μαζί με τους πολίτες, να περιφρουρήσουν τη δημοκρατική λειτουργία και διακυβέρνηση της χώρας καθώς και το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Καλούμε τους πολίτες να αντισταθούν και να αναζητήσουμε συλλογικά εναλλακτικές λύσεις. Να ενισχύσουμε τα κοινωνικά δίκτυα προστασίας που ήδη υπάρχουν και να δημιουργήσουμε νέα, όπου χρειάζεται. Να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη, τον εθελοντισμό, την εναλλακτική οικονομία και τις καλλιέργειες, την προστασία των στρωμάτων που υποφέρουν περισσότερο. Να σταθούμε στο πλάι των στρωμάτων που συνεχώς περιθωροποιούνται, των αδύναμων, των αποκλεισμένων, των μεταναστών. Να βοηθήσουμε, ο καθένας με τον τρόπο του, ώστε μέσα από την κοινή προσπάθεια να καταπολεμηθεί η απελπισία και να γεννηθεί μια νέα ελπίδα.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις σε μια τέτοια προσπάθεια.

Αθήνα, 4 Νοεμβρίου 2012

Το Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Για δεύτερη φορά, αύριο, στην κινητοποίηση κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού οι Οικολόγοι Πράσινοι



Τρίτη 30 Οκτωβρίου, Σύνταγμα, στις 17:30


Οι Οικολόγοι Πράσινοι καλούν μέλη και φίλους να παραστούν, για ακόμη μία φορά, στις κινητοποιήσεις που θα πραγματοποιηθούν τις προσεχείς ημέρες κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού. Ραντεβού λοιπόν στο Σύνταγμα την Τρίτη 30 Οκτωβρίου, στις 17.30, στο πλαίσιο ανοιχτής συνέλευσης-ενημέρωσης που διοργανώνεται από την «Πρωτοβουλία για την μη ιδιωτικοποίηση του νερού» με θέμα «Νερό κοινωνικό αγαθό κι όχι εμπόρευμα».

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έδωσαν ήδη το παρόν τους, με σημαντική συμμετοχή, στις κινητοποιήσεις και στις καθιστικές διαμαρτυρίες, κατά της ιδιωτικοποίησης των εταιρειών ύδρευσης, που έλαβαν χώρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη την Πέμπτη 25 Οκτωβρίου. Στην καθιστική διαμαρτυρία έξω από τα γραφεία της ΕΥΔΑΠ Α.Ε. στην Αθήνα, στην οποία συμμετείχαν μέλη της «Πρωτοβουλίας», έλαβε μέρος μια ευρεία ομάδα μελών και φίλων των Οικολόγων Πράσινων μεταξύ των οποίων ο συντονιστής και μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας του κόμματος.

Το «δικαίωμα στο νερό» θεωρείται σήμερα μέρος και προέκταση του «δικαιώματος στην ζωή» σύμφωνα με την Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Απηχεί την αναπόφευκτη αναγκαιότητα του πόρου αναφορικά με την ανθρώπινη ζωή. Πόρος-νερό, με λίγα λόγια, στον οποίο οφείλουν να έχουν αβασάνιστη πρόσβαση όλοι και εξίσου, «δίχως διακρίσεις... σε ποσότητα που να ικανοποιεί, σε πολύ καλή ποιότητα και σε προσιτό κόστος» όπως διακηρύσσει σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ, του Ιουλίου 2010, το οποίο αναγνωρίζει το νερό - για πρώτη φορά στην ιστορία - σαν ανθρώπινη κληρονομιά και το «δικαίωμα στο νερό» σαν ανθρώπινο δικαίωμα, θεμελιώδες και καθολικό.

Κάθε προσπάθεια υποβάθμισης του αγαθού-νερού και κάθε δυσκολία προσβασιμότητας σε αυτό ακόμα και με οικονομικά εμπόδια, όταν ανάγεται σε εμπορικό προϊόν, μας βρίσκει αντίθετους όπως αντίθετους θα μας βρει και κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των επιχειρήσεων των υδάτινων πόρων και της διανομής τους. Αν κάτι επείγει, από αυτή την άποψη, είναι η συγκρότηση μιας πραγματικά βιώσιμης πολιτικής υδάτινων πόρων.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Αλληλεγγύη – Αξιοπρέπεια – Ελευθερία: Οι πανανθρώπινες αξίες ταξιδεύουν με το Estelle για την Γάζα


Σήμερα στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα της παλιάς Πρυτανείας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, η Πρωτοβουλία "Ένα Καράβι για τη Γάζα" έδωσε συνέντευξη τύπου παρουσιάζοντας το εγχείρημα του Estelle. Οι Οικολόγοι Πράσινοι συμμετείχαν έπειτα από πρόσκληση της Πρωτοβουλίας, μέσω της Ιωάννας Κοντούλη, μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου του κόμματος και επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας 2012 και του Γιώργου Δημητρίου, μέλους της Εκτελεστικής Γραμματείας.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι στηρίζουν εξαρχής την Πρωτοβουλία «Ένα καράβι για την Γάζα».



Ακολουθεί η τοποθέτηση-ομιλία της Ιωάννας Κοντούλη:

«Είναι ελπιδοφόρο ότι στις μέρες μας υπάρχει η έμπρακτη απόδειξη ότι για κάποιους η αλληλεγγύη, η ανθρωπιά και η αξιοπρέπεια, είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες και πανανθρώπινες.

Σήμερα που η χώρα μας δοκιμάζεται από τα συνεχιζόμενα άδικα και καταστροφικά μέτρα, αυτές τις ίδιες αξίες επικαλούμαστε ως ασπίδα απέναντι σε αυτή την κοινωνικά άδικη και καταστροφική πολιτική.

Σε αυτές στηρίζεται και το όμορφο ιστιοφόρο Estelle που ταξιδεύει με προορισμό το αποκλεισμένο λιμάνι της Γάζας. Πολύτιμο φορτίο, πέρα από την ανθρωπιστική βοήθεια για τους συνανθρώπους μας σε αυτή την βασανισμένη γωνιά της Μεσογείου, είναι οι αξίες της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας που αναδεικνύονται μέσα από αυτή την ειρηνιστική αποστολή.

Ο πλήρης αποκλεισμός, για 6η συνεχή χρονιά, πάνω από 1,6 εκ. ανθρώπων στην λωρίδα της Γάζας, αποτελεί παραβίαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου και καταπάτηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ανθρωπιστική κρίση που δημιουργεί η κυβέρνηση του Ισραήλ είναι ντροπή για όλη την διεθνή κοινότητα που έχει ανεχτεί τόσα χρόνια αυτή την απάνθρωπη πρακτική.

Σύμφωνα με αναφορά του ΟΗΕ, η Γάζα σε αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες θα πάψει να είναι βιώσιμη μέχρι το 2020.

Ντροπή είναι και η στάση της χώρας μας η οποία μέσω σχετικής ανακοίνωσης του υπουργείου εξωτερικών φαίνεται να αποδέχεται τις απαγορεύσεις και τις πέρα από κάθε νόμο πειρατικές πρακτικές της κυβέρνησης του Ισραήλ, αφήνοντας εκτεθειμένους τους Έλληνες ακτιβιστές, αγνοώντας το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης ελεύθερων ανθρώπων, μη ανταποκρινόμενη παράλληλα και στον ρόλο της που είναι η ασφάλεια των πολιτών εντός αλλά και εκτός της χώρας.

Γιατί, η ασφάλεια των Ελλήνων ακτιβιστών δεν διασφαλίζεται με ταξιδιωτικού τύπου συστάσεις και οδηγίες για την επικινδυνότητα του εγχειρήματος, ούτε δημιουργώντας συνθήκες ώστε το Estelle να μην εισέλθει όπως επισημαίνει το υπουργείο εξωτερικών στα χωρικά ύδατα της χώρας μας. Μια επιλογή απολύτως λογική για το Estelle αν αναλογιστεί κανείς τι υπέστησαν τα πλοία που μετείχαν στην αποστολή του «Στόλου της Ελευθερίας ΙΙ - Παραμένουμε Άνθρωποι» με την απαγόρευση απόπλου και τις δολιοφθορές από Ισραηλινά κομάντο επί ελληνικού εδάφους.

Απαιτούνται συγκεκριμένες ενέργειες και παρεμβάσεις τόσο προς την κυβέρνηση του Ισραήλ όσο και προς την διεθνή κοινότητα σε συνεργασία και με τις κυβερνήσεις άλλων κρατών, ώστε η Κυβέρνηση του Ισραήλ να μην παραβιάσει άλλη μια φορά το δίκαιο της θάλασσας και κουρσέψει πλοίο και ακτιβιστές, μετατρέποντας και πάλι σε επικίνδυνο ένα απόλυτα ειρηνικό και ανθρωπιστικό εγχείρημα.
Ειρηνικό και ανθρωπιστικό που ζητά να ελεγχθεί από τις δυνάμεις του ΟΗΕ αντί να εμποδιστεί όπως ζητά η Κυβέρνηση του Ισραήλ για λόγους δήθεν ασφαλείας.


Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ήμασταν είμαστε και θα παραμείνουμε αλληλέγγυοι παρά τις απαγορεύσεις σε κάθε προσπάθεια που επιμένει, εωσότου το λιμάνι της Γάζας να γίνει ελεύθερος προορισμός της Μεσογείου, όχι μόνο για ανθρωπιστικές αποστολές -όπως είναι σήμερα το ιστιοφόρο Estelle- αλλά για τους πολίτες όλου του κόσμου.

Σε λίγες ώρες η ανθρωπιστική ειρηνιστική αποστολή του Estelle δίνει την δυνατότητα στην διεθνή κοινότητα να σταματήσει επιτέλους αυτό το έγκλημα που χρόνια τώρα συντελείται σε βάρος των ανθρώπων που έτυχε να ζουν στην λωρίδα της Γάζας και να αποδείξει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα τα αντιλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο σε κάθε γωνιά της γης. Το Estelle πρέπει να φτάσει με την ειρηνιστική ανθρωπιστική του βοήθεια στο λιμάνι της Γάζας και με τους επιβαίνοντες ακτιβιστές σώους και αυτό αφορά όλους μας.

Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ζητάμε από την Κυβέρνηση να μας ενημερώσει τι κινήσεις έχει κάνει σε αυτή την κατεύθυνση και πως διασφαλίζει την ασφάλεια των Ελλήνων ακτιβιστών. Οποιαδήποτε περαιτέρω ολιγωρία για την προστασία τους, την καθιστά υπεύθυνη για ότι τους συμβεί».

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τη διαδήλωση στο Σύνταγμα

...και την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής 

Όταν μια μεγαλειώδης συγκέντρωση με σκοπό τη διεκδίκηση ζωής καταλήγει στην απώλεια της, τότε η Πολιτεία και ο αρμόδιος υπουργός οφείλουν να δώσουν επαρκείς απαντήσεις για τις συνθήκες αυτής της απώλειας.  Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε ζητήσει επανειλημμένα την απαγόρευση της χρήσης χημικών στις διαδηλώσεις και το απαιτούμε επιτακτικά για άλλη μια φορά.

Εκφράζουμε τα συλλυπητήρια και την συμπαράστασή μας στην οικογένεια και τους φίλους του νεκρού άνεργου συνανθρώπου μας διαδηλωτή.

Η Εκτελεστική Γραμματεία
 

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Στο ίδιο έργο θεατές με την τρόικα μαέστρο της εγχώριας «ορχήστρας των χρωμάτων»


Με μόνο εργαλείο το μνημόνιο, δίπλα στην ενορχήστρωση των συνεχών επικοινωνιακών αντιπαραθέσεων των εταίρων της συγκυβέρνησης, το μέλλον των δικαιωμάτων των εργαζομένων μετατρέπεται σε θλιβερό θέαμα.

Η συγκυβέρνηση δεν μπορεί να συνεχίζει να εμπαίζει την ανοχή και την αντοχή των πολιτών, μη αντιλαμβανόμενη ότι κάθε νέο «μέτρο» που σχεδιάζει στο πλαίσιο της ίδιας καταστροφικής συνταγής, «κλειδώνει» την αποτυχία και την απονομιμοποίηση της.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι στηρίζουμε τα εργατικά κεκτημένα και τους αγώνες που τα προασπίζονται και συμπάσχουμε με τις αγωνίες εργαζομένων και ανέργων, οι οποίοι ήδη δοκιμάζονται σκληρά. Καλούμε δε, μέλη και φίλους του κόμματος στην πορεία των εργαζομένων την προσεχή Πέμπτη, 18 Οκτωβρίου.

«Ες αύριον τα σπουδαία», λοιπόν, με την ελπίδα ότι ίσως υπάρξει κάποιο αύριο...

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012

Συνάντηση των Οικολόγων Πράσινων με την Ομοσπονδία Υγειονομικών Υπαλλήλων του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.


Συνάντηση αντιπροσωπείας των Οικολόγων Πρασίνων, αποτελούμενη από τους Γιώργο Τσέκο, Συντονιστή της Εκτελεστικής Γραμματείας, Γιώργο Δημητρίου, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας και Νίκο Σαραντάκη, επιστημονικό συνεργάτη των Θεματικών Ομάδων Υγείας και Εργασίας, με αντιπροσωπεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Υγειονομικών Υπαλλήλων Ε.Ο.Π.Υ.Υ, αποτελούμενη από τις Θεοδώρα Αναγνωστοπούλου, Ελένη Μπενιάτα, Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο του Δ.Σ. αντίστοιχα, την Ελένη Κόνιαρη, Ταμία και τον Ζαφείρη Δημητρούλη εκ μέρους του Συλλόγου Εργαστηριακών Υπαλλήλων, πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του κόμματος.

Οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας σκιαγράφησαν τα πολλαπλά και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει o Ε.Ο.Π.Υ.Υ., τα οποία συνοψίζονται επιγραμματικά στην παρατεταμένη έλλειψη ζωτικών υλικών για τη διάγνωση και θεραπεία των ασθενών, στην υποστελέχωση σε κρίσιμες ειδικότητες, στην απαξίωση ήδη υπαρχουσών εργαστηριακών δομών και εξειδικευμένου προσωπικού (που δεν αξιοποιείται στην ειδικότητα του), καθώς και στις συνεχώς αυξανόμενες επιβαρύνσεις των ασφαλισμένων. Επίσης, τονίστηκε ότι η υπολειτουργία και απαξίωση δομών και προσωπικού οδηγεί αναγκαστικά τους ασφαλισμένους σε ιδιωτικές μονάδες, με πολλαπλάσιο κόστος τόσο για τους τελευταίους, όσο και για τον ίδιο τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. που επιφορτίζεται με νέες δυσβάσταχτες οφειλές. Επίσης, οι εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας κατέθεσαν υπόμνημα και ανέπτυξαν προφορικά τις προτάσεις τους για την αξιοποίηση του υπάρχοντος εργαστηριακού εξοπλισμού και εξειδικευμένου προσωπικού, καθώς και για τη μείωση τόσο των διαγνωστικών όσο και των λειτουργικών δαπανών του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. (όπως για παράδειγμα με την συγχώνευση μονάδων και τη στέγαση τους σε ιδιόκτητα κτίρια).

Από την πλευρά των Οικολόγων Πρασίνων παρουσιάστηκαν οι προτάσεις που έχουν καταθέσει κατά καιρούς για την ανάγκη ριζικών ανατροπών στον τομέα της υγείας, οι οποίες θα θέτουν ως αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα το συλλογικό αγαθό της δημόσιας υγείας. Ταυτόχρονα, η απαραίτητη περιστολή δαπανών θα πρέπει να προέλθει από την καταπολέμηση της αδιαφάνειας και της προχειρότητας στην διοικητική οργάνωση, καθώς και από την διακοπή της εξωφρενικής «αιμορραγίας» πόρων προς ιδιωτικές μονάδες, για υπηρεσίες που μπορεί και πρέπει να παρέχει ο ίδιος ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Τόνισαν επίσης ότι θα συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις στην ανάδειξη των ανωτέρω προβλημάτων αλλά και των τομών που είναι απαραίτητο να γίνουν.

Τέλος, συμφωνήθηκε να υπάρχει εφεξής ανοιχτός διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών για την προώθηση σκέψεων και προτάσεων για έναν Ε.Ο.Π.Υ.Υ. βιώσιμο και πραγματικά ανταποδοτικό προς τους πολίτες.

Συμμετοχή Οικολόγων Πράσινων στο συλλαλητήριο κατά της υφεσιακής πολιτικής της 9 Οκτωβρίου





Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Οι Οικολόγοι Πράσινοι στο πλευρό των συνταξιούχων


Τα καίρια θέματα που απασχολούν τους συνταξιούχους αλλά και το γεγονός ότι έχουν αποκλειστεί από το διάλογο που διεξάγεται από τα αρμόδια υπουργεία και τους αφορά τέθηκαν επί τάπητος στη χθεσινή συνάντηση των Οικολόγων Πράσινων και αντιπροσωπείας του Δ.Σ. της Α.Γ.Σ.Σ.Ε. (Ανώτατης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων Ελλάδος).

Η αντιπροσωπεία του Δ.Σ. της Α.Γ.Σ.Σ.Ε. αποτελούνταν από τους Ν.Μουλίνο, Πρόεδρο, Π.Βογιατζή, Γενικό Γραμματέα και Π.Γκούμα, Ν.Καραγεωργόπουλο, Θ.Ποϊριάζη και Ε.Βρέττα, μέλη του Δ.Σ., ενώ τους Οικολόγους Πράσινους εκπροσώπησαν οι Γ.Τσέκος, συντονιστής της Εκτελεστικής Γραμματείας, Γ.Δημητρίου, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας και Ν.Σαραντάκης, επιστημονικός συνεργάτης των Θεματικών Ομάδων Υγείας & Εργασίας. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του κόμματος, Πλ.Ελευθερίας 14, στην Αθήνα.

Οι εκπρόσωποι της Συνομοσπονδίας υπογράμμισαν τον παραγκωνισμό που υφίστανται αναφορικά με την προβολή των θέσεών και των προβλημάτων τους απέναντι στην πολιτική εξουσία, στις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις και στην ευρύτερη κοινωνία. Υπογράμμισαν χαρακτηριστικά ότι τη στιγμή που οι συνταξιούχοι υφίστανται δραματικές μειώσεις στις αποδοχές τους - που φθάνουν έως και το 50% - παρά τις ιδιαίτερα αυξημένες ανάγκες τους, θα έπρεπε να θεσπιστούν ειδικές ρυθμίσεις στο φορολογικό σύστημα για την κατηγορία τους αλλά και η διασφάλιση του δικαιώματος θεσμικής τους παρέμβασης στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Ως εκ τούτου, έχουν προγραμματίσει διαδοχικές παρεμβάσεις και διαμαρτυρίες στα Υπουργεία Υγείας, Εργασίας και Οικονομικών.


Από την πλευρά των Οικολόγων Πράσινων σκιαγραφήθηκαν οι προτάσεις που έχουν κατατεθεί κατά καιρούς για την ριζική αλλαγή κατεύθυνσης της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής με στόχο όχι μόνο μια αξιοπρεπή διαβίωση για τους συνταξιούχους αλλά, γενικότερα, για συγκρότηση μιας οπτικής βιώσιμης ευημερίας για τις επόμενες γενεές. Τόνισαν ότι το κόμμα θα συμβάλλει, με όλες του τις δυνάμεις, στην προβολή και στην στήριξη των προβλημάτων των συνταξιούχων που αποτελούν τα πρώτα και «εύκολα» θύματα της ισοπεδωτικής δημοσιονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Τέλος, διαβεβαίωσαν ότι θα προσπαθήσουν να παγιωθεί ένας ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας μαζί τους για την ανάδειξη των προβλημάτων τους και για την ανταλλαγή σκέψεων για δίκαιες και βιώσιμες λύσεις σε τομείς όπως το συνταξιοδοτικό, η περίθαλψη υγείας για τους ηλικιωμένους ή και η πρόνοια για τις πολλαπλές ανάγκες τους.

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Οι Οικολόγοι Πράσινοι μετά τις εκλογές

της Ιωάννας Κοντούλη*

Η χώρα μετά από δυο εκλογικές αναμετρήσεις βρίσκεται ακριβώς στα ίδια αδιέξοδα ενώ την τύχη της διαχειρίζονται εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις που τα δημιούργησαν.

Είναι καταστροφικό ότι ενώ οι πολίτες προσπάθησαν να βάλουν στο περιθώριο μόλις ένα μήνα πριν τις πολιτικές που μας οδήγησαν μέχρις εδώ, το ΠαΣοΚ και την ΝΔ, σήμερα και πάλι οι δυνάμεις αυτές να καλούνται να κυβερνήσουν την χώρα.

Οι Ο.Π. σε αυτή την μάχη βγήκαμε ηττημένοι, δεν κατορθώσαμε να πείσουμε τους πολίτες. Η θεωρία της «χαμένης ψήφου» βρήκε αποδέκτες και άφησε εκτός Βουλής όσες δυνάμεις δεν είχαν σπάσει το φράγμα του 3% στις εκλογές της 6ης Μαΐου.

Ο ηγεμονισμός και ο εκλογικός τακτικισμός του ΣΥΡΙΖΑ, με εκπτώσεις  σε πολιτικό λόγο, σε οραματικές αξίες και σε πάγιες δημοκρατικές αρχές, με το «δημοκρατικό» μπόνους των 50 εδρών του νόμου Σκανδαλίδη καιροσκοπικά νομιμοποιημένο και σκόπιμα διασωσμένο, δεν απέδωσε ούτε σε αυτόν τα υποσχόμενα περί δήθεν αριστερής διακυβέρνησης της χώρας. Αντίθετα, οδήγησε στην ανατροπή της ανατροπής, εγκαθιστώντας ξανά τις μνημονιακές δυνάμεις στην κυβέρνηση, καθαγιασμένες και με την βούλα της λαϊκής ετυμηγορίας. Όσα τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ λέει για εκβιαστικά διλήμματα που τέθηκαν στον λαό, απλά και μόνο να αποκρύψουν θέλουν την ηγεμονιστική του ταχτική που στόχευσε, και πρόσκαιρα πέτυχε, την συρρίκνωση των παράπλευρα αγωνιζόμενων αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων, προς τις οποίες υποτίθεται ότι απηύθυνε πρόσκληση συνεργασίας.

Είναι αλήθεια ότι τα παιδικά τραύματα αν δεν τα ξεπεράσεις νωρίς, τα αναπαράγεις όταν μεγαλώσεις...

Το χειρότερο όμως είναι ότι οι αληθινές και ελεύθερες συγκλήσεις ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων, ιδεολογικά αυτοτελών και κοινωνικά-προγραμματικά διαφορετικών, που αποτελούν τον πλούτο ενός πολύμορφου, αντιπροσωπευτικού, πλουραλιστικού δημοκρατικού -και ειδικότερα αμεσοδημοκρατικού- κινήματος, υπονομεύτηκαν. 

Όμως, από σήμερα, η κοινωνία πρέπει να σπάσει τον φόβο και την σιωπή. Ιδιαίτερα οι σχεδόν 200.000 πολίτες που μας πίστεψαν και μας στήριξαν την 6 Μάη, έστω κι αν μας εγκατέλειψαν προσωρινά υπό την πίεση της πόλωσης και του νεκραναστημένου δικομματισμού, πρέπει να σκεφτούν τι κέρδισαν και τι έχασαν σε αυτή την μάχη και ν’ αποφασίσουν ξανά αν το όραμα μιας βιώσιμης κοινωνίας και ενός βιώσιμου περιβάλλοντος αξίζει την επόμενη φορά να επιβραβευτεί. 

Να σκεφτούν ακόμη, καθώς και η ίδια η ζωή τους επόμενους μήνες θα τους βοηθήσει να το καταλάβουν καλύτερα, αν το όραμα αυτό μπορεί να υπηρετηθεί σωστά, δημιουργικά, θαρετά, δυναμικά, ως απλή υποσημείωση ή ως απλή παράπλευρη δράση, μέσα από τα προγράμματα και τις πολιτικές άλλων κομμάτων.


Οι Ο.Π. χάσαμε αυτή την εκλογική μάχη, πολλοί από αυτούς που στην αρχή εκφράστηκαν από τον λόγο μας και το πρόγραμμά μας τελικά δεν  μας ψήφισαν. Οι προτάσεις μας όμως θα συνεχίσουν να διατυπώνονται, να δοκιμάζονται, να κρίνονται μέσα στη ζωή και να αξιολογούνται. Η εκλογική μας ήττα θα μας κάνει σοφότερους. Οι εκλογές για εμάς ήταν ένα μόνο κομμάτι μιας ευρύτερης διαδικασίας, κοινωνικής και πολιτικής, που έπρεπε να συντελεσθεί, όμως το ζητούμενο είναι να ενεργοποιηθούμε εμείς ώστε να αλλάξουμε και εμείς και ο τόπος μας. Τα βουλευτικά έδρανα δεν ήταν, ούτε είναι για εμάς αυτοσκοπός. Η συμμετοχή μας στο κοινοβούλιο είναι ένα μέσο που θέλουμε να αξιοποιήσουμε και στις επερχόμενες εκλογές πιστεύουμε πως θα το καταχτήσουμε.

Μέχρι τότε θα είμαστε παρόντες όπως έχουμε υποσχεθεί όπου υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν και περιβάλλον που καταστρέφεται.

Καθιερώνοντας  διαδρομές δημιουργικές,  ανεξάρτητες από την «μιντιακή» πολιτική η οποία δεν μπορεί να είναι ο κύριος  δίαυλος επικοινωνίας μας με τους πολίτες.

*Η κυρία Ιωάννα Κοντούλη ηταν επικεφαλής της εκλογικής εκστρατείας των ΟΠ στις εκλογές της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου 2012

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για τις πυρκαγιές σήμερα στην Αττική

Η σημερινη πυρκαγια στην Κερατεα επιβεβαιωνει με το χειρότερο δυνατό τρόπο τις συγκεκριμένες προειδοποιήσεις της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας για "πολύ υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς" σήμερα στην Αττική.
Επιβεβαιώνει επίσης τις ανησυχίες που είχαν εκφράσει οι δήμαρχοι Πεντέλης και Ραφήνας στην επικεφαλής της εκλογικής εκστρατείας των Οικολόγων Πράσινων, Ιωάννα Κοντούλη, που επισκέφθηκε την Τετάρτη την περιοχή και που είχαν να κάνουν με την έλλειψη συγκεκριμένου πλαισίου επικοινωνίας με τα αντίστοιχα Δασαρχεία, την αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων και την έλλειψη οικονομικών πόρων για στοιχειώδεις δράσεις πυρασφάλειας (αποψιλώσεις, επιδιορθώσεις δασικών δρόμων, κλπ)
Οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε από το Υπ. Εσωτερικών, το Υπ. Προστασίας του Πολίτη και την Τοπική Αυτοδιοίκηση να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να ενημερώσουν τους πολίτες για τα  μέτρα πρόληψης που έλαβαν σε συνέχεια της προειδοποίησης της ΓΓΠΠ. Οι δικαιολογίες για το "στρατηγό άνεμο" έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί υπέρ του δέοντος και δεν μας πείθουν πλέον.
Υπάρχουν ευθύνες για αυτό το νέο οικολογικό έγκλημα στην Αττική. Η οργανωμένη πολιτεία οφείλει να αναβαθμίσει την Πυρασφάλεια σε επίπεδο περιβαλλοντικό, ανθρωπιστικό, οικονομικό  ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της πολύπλευρης κρίσης δεν χωρούν , δεν αντέχονται άλλες απώλειες.
Καλούμε όλους τους εμπλεκόμενους στις υπηρεσίες πυρασφάλειας (δημόσιες υπηρεσίες, ΟΤΑ, εθελοντικές οργανώσεις) σε συντονισμό και λήψη άμεσων μέτρων προκειμένου να προστατευθεί η ζωή των Πολιτών και το Οικοσύστημα
Η Ιωάννα Κοντούλη, αναφερόμενη στη σημερινή καταστροφή δήλωσε:
«Για τη σημερινή πυρκαγιά δε φταίει η ακυβερνησια αλλα η κυβερνητική απρονοησια και πρεπει να προσωποποιηθουν και να καταλογιστουν οι ποινικες ευθυνες των πολιτικων αποφασεων. Οι Οικολόγοι Πράσινοι  θα ειναι πάντα εκει που υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν και περιβάλλον που καταστρέφεται». 
Μέλη των Οικολόγων Πράσινων μαζί με την επικεφαλής της εκλογικής εκστρατείας Ιωάννα Κοντούλη, επισκέπτονται τις περιοχές που υφίστανται την καταστροφή.

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ: ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΘΕΤΙΚΗ ΕΚΠΛΗΞΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ


Συνέντευξη Τύπου στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος: Να ξεπεράσουμε τα γκρίζα διλήμματα του κ. Σαμαρά και του κ. Τσίπρα

Για την επόμενη μέρα της πραγματικής οικονομίας, αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις και το διακύβευμα των εκλογών, μίλησαν σήμερα οι Οικολόγοι Πράσινοι στη  τελευταία τους προεκλογική συνέντευξη Τύπου. Σε ταράτσα του Περάματος με θέα  τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, η Ιωάννα Κοντούλη και ο Γιάννης Παρασκευόπουλος παρουσίασαν τις θέσεις των Οικολόγων Πράσινων και απάντησαν στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων.

«Ο τόπος εδώ, το Πέραμα, δημιουργήθηκε από πρόσφυγες, χτίστηκε με αυθαίρετα από ανθρώπους που ήρθαν στην περιοχή για να βρουν μια πατρίδα. Η ανεργία εδώ έχει χτυπήσει κόκκινο. Το κράτος, η δημόσια διοίκηση απουσιάζουν και τα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι πολλά» ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία της η επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας των Οικολόγων Πράσινων, Ιωάννα Κοντούλη, εξηγώντας και την επιλογή του τόπου της συνέντευξης.

Στις ομιλίες τους, η Ι. Κοντούλη και ο Γ. Παρασκευόπουλος τόνισαν ότι οι Οικολόγοι Πράσινοι και αυτή τη φορά είμαστε κόμμα προτάσεων, με απαντήσεις για την ανεργία, την πραγματική οικονομία, την ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, τη σχέση με την Ευρώπη. Είμαστε οι μόνοι που τονίζουμε ότι, χωρίς ταυτόχρονες απαντήσεις για οικονομία, κοινωνία και περιβάλλον, απλώς ανακυκλώνουμε τα αδιέξοδα. Από την Ισπανία, όπου η υπερδόμηση των ακτών οδήγησε στη φούσκα των ακινήτων και την κατάρρευση των τραπεζών, μέχρι τη Δυτική Μακεδονία όπου η κυριαρχία του λιγνίτη τη φέρνει πρώτη σε ανεργία από όλες τις ελληνικές περιφέρειες παρά τις χιλιάδες καλοπληρωμένες θέσεις της ΔΕΗ, όλα δείχνουν ότι επιλογές κατά του περιβάλλοντος δεν ωφελούν τελικά ούτε την οικονομία. Γι’ αυτό και επιμένουμε στην Πράσινη Στροφή, που θα αλλάξει τον προσανατολισμό της οικονομίας δημιουργώντας ταυτόχρονα πλήθος θέσεις εργασίας.

Αναφερόμενη στα καθημερινά φαινόμενα βίας, η Ιωάννα Κοντούλη είπε ότι: «Σε ό,τι αφορά στα πρόσφατα περιστατικά βίας λέμε δεν πρέπει να υπάρχει χώρος για άλλη βία στη ζωή μας. Δεν πρέπει να απαντήσουμε με βία. Λύσεις υπάρχουν, με αισιοδοξία προς τη σωστή κατεύθυνση». Όσο αφορά τα διλήμματα των εκλογών και τους ψηφοθηρικούς “τακτικισμούς”, η Ιωάννα Κοντούλη τόνισε πως δεν υπάρχει "χρήσιμη" και "ωφέλιμη" ψήφος. Χρήσιμη και ωφέλιμη ψήφος είναι αυτή που ανταποκρίνεται στις επιλογές και τις πεποιθήσεις του ψηφοφόρου, αυτήν για την οποία δεν θα μετανιώσει. Αυτοί που θα ψηφίσουν Οικολόγους Πράσινους δεν θα έχουν αμφιβολία για τη χρησιμότητα της ψήφου τους. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν και λόγο και ρόλο και γι’ αυτό πρέπει να είναι στην επόμενη Βουλή». Τέλος, η Ιωάννα Κοντούλη εξέφρασε την έντονη δυσαρέσκεια της για τη νέα απόπειρα παρέμβασης στα εσωτερικά της χώρας, η οποία εκδηλώθηκε σήμερα με το δημοσίευμα της γερμανικής έκδοσης των Financial Times.


Από την πλευρά του, ο Γιάννης Παρασκευόπουλος, επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας και συν-επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας των Οικολόγων Πράσινων, τόνισε:
«στις εκλογές αυτές είναι ώρα να ξεπεράσουμε τα γκρίζα διλήμματα: 
- Στο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» οι Οικολόγοι Πράσινοι απαντάμε ΚΑΙ ευρώ ΚΑΙ μια ευρωπαϊκή χώρα. Το ευρώ του κ. Σαμαρά είναι υποτιμημένο 50% και έχει στο βάθος δραχμή, καθώς στην πίσω όψη του είναι χαραγμένη η επιστροφή στη δεκαετία του ‘50. Είναι ενδεικτικό ότι δε δεσμεύονται καν να επαναδιαπραγματευθούν τους δημοσιονομικούς στόχους της Δανειακής Σύμβασης που λειτουργούν ως Οδικός Χάρτης εξόδου από την ευρωζώνη.
- Το δίλημμα «Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ» αποτελεί με τη σειρά του επικίνδυνο φλερτ με την αλαζονεία και την αυτοκαταστροφή. Εγγύηση μπορεί να είναι μόνο το πρόγραμμα μιας κυβέρνησης (όπου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανοίγει τα χαρτιά του και αρνείται τις προσκλήσεις μας για διάλογο), όχι η σύνθεση της.
Η Κύπρος, που βρίσκεται με το ένα πόδι στο Μνημόνιο έχοντας κυβέρνηση Αριστεράς και επενδύοντας και στους υδρογονάνθρακες, θα έπρεπε να μας είχε κάνει όλους πιο σεμνούς.
Η είσοδος των Οικολόγων Πράσινων στη Βουλή είναι απαραίτητη για εναλλακτική πλειοψηφία, πέρα από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ανοικτή όμως σε διάλογο, συνεργασίες και ανοχή και από ευρύτερες δυνάμεις. Ιδιαίτερα στα θέματα επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου και εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου, είναι ανάγκη να επιδιώξουμε κάθε δυνατή σύγκλιση, σε όλα τα ζητήματα όπου αυτό είναι εφικτό. Στα θέματα αυτά οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε να είμαστε γέφυρα και καταλύτης διαλόγου, και ανάχωμα στον κίνδυνο να κοπεί η κοινωνία στα δύο. Άλλο όμως να  βάζουμε νερό στο κρασί μας, και άλλο λογική μέσων όρων και ελάχιστων κοινών παρονομαστών που δεν οδηγούν πουθενά.
Πλαίσιο συμμετοχής μας σε κυβέρνηση είναι ο σεβασμός στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, η παραμονή στο ευρώ με ενίσχυση της ευρωπαϊκής προοπτικής, καθώς και λύσεις πέρα από το Μνημόνιο.  Οι Οικολόγοι Πράσινοι θέτουμε στην Αριστερά όρους πολύ απαιτητικότερους από ό,τι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Την Κυριακή, η ψήφος στους Οικολόγους Πράσινους είναι αυτή που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι στην κοινωνία και φιλοδοξούμε να είμαστε η θετική έκπληξη των εκλογών».